Zniweczyć czyjeś osiągnięcia, czyjś spokój.
Zniweczyć czyjeś plany, zamiary.
Słownik języka polskiego . 2013.
zniweczyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}niweczyć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niweczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, niweczyćczę, niweczyćczy, niweczyćczony {{/stl 8}}– zniweczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawiać znaczenia, wartości; obracać wniwecz, unicestwiać, udaremniać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niweczyć … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pociągnięcie — Przekreślić coś jednym pociągnięciem (pióra) «zniweczyć coś jedną, często nieprzemyślaną decyzją»: Likwidacja dwóch pism jest, w moim przekonaniu, nonsensem. Tyle się u nas mówi o tradycji, a gdy już ona jest (...) to jednym pociągnięciem pióra… … Słownik frazeologiczny
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
oderwać — dk IX, oderwaćrwę, oderwaćrwiesz, oderwaćrwij, oderwaćrwał, oderwaćrwany odrywać ndk I, oderwaćam, oderwaćasz, oderwaćają, oderwaćaj, oderwaćał, oderwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od jakiejś całości, urwać część czegoś; odedrzeć,… … Słownik języka polskiego
poburzyć — dk VIb, poburzyćrzę, poburzyćrzysz, poburzyćburz, poburzyćrzył, poburzyćrzone «burząc coś jedno po drugim zniszczyć, zrujnować, zniweczyć» Poburzone budynki, domy, mury. Wróg poburzył miasta … Słownik języka polskiego
pokrzyżować — dk IV, pokrzyżowaćżuję, pokrzyżowaćżujesz, pokrzyżowaćżuj, pokrzyżowaćował, pokrzyżowaćowany 1. «zniweczyć, unicestwić, popsuć coś» Pokrzyżować czyjeś plany, zamiary. Coś pokrzyżowało komuś życie. 2. rzad. «pokłaść coś na krzyż, umieścić jakieś… … Słownik języka polskiego
przekreślić — dk VIa, przekreślićlę, przekreślićlisz, przekreślićkreśl, przekreślićlił, przekreślićlony przekreślać ndk I, przekreślićam, przekreślićasz, przekreślićają, przekreślićaj, przekreślićał, przekreślićany «skasować, unieważnić za pomocą kreski coś… … Słownik języka polskiego
przytłumić — dk VIa, przytłumićmię, przytłumićmisz, przytłumićtłum, przytłumićmił, przytłumićmiony przytłumiać ndk I, przytłumićam, przytłumićasz, przytłumićają, przytłumićaj, przytłumićał, przytłumićany «tłumiąc zmniejszyć lub zniweczyć siłę, natężenie… … Słownik języka polskiego
puch — m III, D. u; lm M. y 1. «drobne, miękkie pióra o bardzo krótkiej stosinie i rozpierzchłych promieniach, tworzące podszycie piór pokrywowych u dorosłych ptaków i wyłączną osłonę ciała u piskląt; u ssaków: krótkie, miękkie, bezrdzeniowe włosy… … Słownik języka polskiego
