zsypać (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. zsypywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zsypywać się – zsypać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} sypiąc się, opuszczać jakieś miejsce, spadać, wylatywać skądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mak zsypywał się z miski. Trochę soli zsypało się z łyżki na podłogę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zsypywać — → zsypać … Słownik języka polskiego
zsypywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, zsypywaćpuję, zsypywaćpuje, zsypywaćany {{/stl 8}}– zsypać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, zsypywaćpię, zsypywaćpie, zsypywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} gromadzić coś, sypiąc w jedno miejsce : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zsypywać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
z- — (w wyrazach, których tematy rozpoczynają się na samogłoskę lub spółgłoskę dźwięczną, a także na s, sz, h, np. zbieleć, zżąć, zsuwać, zszywać, zheblować) 1. «przedrostek nadający aspekt dokonaności czasownikom niedokonanym, np. zanalizować,… … Słownik języka polskiego
zesypać — dk IX, zesypaćpię, zesypaćpiesz, zesypaćsyp, zesypaćał, zesypaćany zesypywać ndk VIIIa, zesypaćpuję, zesypaćpujesz, zesypaćpuj, zesypaćywał, zesypaćywany, rzad. → zsypać … Słownik języka polskiego
zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… … Słownik języka polskiego