żałoba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. żałobabie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uczucie żalu, smutku, rozpaczy po śmierci bliskiej osoby : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciężka, powszechna żałoba. Pogrążony w żałobie.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
žalòba — ž 〈G mn žalóbā〉 arh. ekspr., {{c=1}}v. {{ref}}žalost{{/ref}} … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
žaloba — žalòba ž <G mn žalóbā> DEFINICIJA arh. ekspr. žalost, v. ETIMOLOGIJA vidi žal … Hrvatski jezični portal
żałoba — Ciężka, głęboka żałoba «ubiór całkowicie czarny, noszony po śmierci kogoś bliskiego»: (...) prowadził mężczyznę i trzy kobiety w ciężkiej żałobie (...). S. Grzesiuk, Kacet. Spowite w głęboką żałobę trzy kobiety siedziały na krzesłach wysuniętych… … Słownik frazeologiczny
okryć się żałobą — {{/stl 13}}{{stl 7}} zasmucić się, pogrążyć się w żalu, opłakiwać kogoś lub coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po czyjejś śmierci cały kraj okrył się żałobą. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jalbă — JÁLBĂ, jalbe, s.f. (pop.) Plângere, reclamaţie, făcută în scris. ♢ expr. (fam.) A umbla (sau a merge, a veni etc.) cu jalba în proţap = a cere insistent (şi ostentativ) un drept sau o favoare. [pl. şi: jălbi – var.: jálobă s.f.] – Din sl. žalĩba … Dicționar Român
ciężki — pot. lekcew. a. pogard. Ciężki frajer, idiota, głupiec itp. «o kimś bardzo naiwnym, łatwowiernym»: Z pana też ciężki frajer, że mu pan pomagasz (...) on panu ani palcem w bucie nie kiwnie (...). H. Worcell, Rewiry. Ciężka artyleria zob. artyleria … Słownik frazeologiczny
głęboki — Rzucić, puścić kogoś na głęboką wodę «sprawić, że ktoś znalazł się w sytuacji, w której może liczyć tylko na własne siły, wystawić kogoś na próbę» Głęboka żałoba zob. żałoba. Głęboki sen zob. sen 6. Mieć kogoś, coś w głębokim poważaniu zob. mieć… … Słownik frazeologiczny
ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… … Słownik języka polskiego
okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… … Słownik języka polskiego
