- żarło
- n III, Ms. żarle, blmpot. «często pogardliwie o jedzeniu, pożywieniu»
Poszła do sklepu po jakieś żarło.
Nic go nie obchodzi poza żarłem.
Słownik języka polskiego . 2013.
Poszła do sklepu po jakieś żarło.
Nic go nie obchodzi poza żarłem.
Słownik języka polskiego . 2013.
żarło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. żarle, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} z negatywnym nacechowaniem: jedzenie, pożywienie; żarcie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był szczęśliwy, gdy miał tylko wódkę i żarło. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żarło — Jedzenie Eng. Food … Słownik Polskiego slangu
žarloti — מarloti, oja, ojo (plg. l. żarłoczny) intr., tr. Rod godžiai valgyti, ryti … Dictionary of the Lithuanian Language
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
popi — przym. od I pop Kaptur, strój popi. □ Popie oczy, wilcze gardło, co zobaczy, to by żarło … Słownik języka polskiego
wilczy — przym. od wilk w zn. 1 Wilcza skóra. Wilcze wycie. Wilcze stado. Wilcze ślady. Wilczy trop. ∆ Wilczy dół «dół, zamaskowany gałęziami i mchem, stosowany dawniej jako pułapka na zwierzęta łowne, zwłaszcza na wilki; także: dół z wbitymi w dno palami … Słownik języka polskiego
żarcie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. żreć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} pokarm dla świń lub innych zwierząt; karma; także: niewybredne… … Langenscheidt Polski wyjaśnień