- żwawo
- \żwawowiej«w sposób żwawy, znamionujący werwę, temperament»
Zabrać się żwawo do pracy.
Rozmowa potoczyła się żwawo.
Żwawo ruszył w drogę.
Słownik języka polskiego . 2013.
żwawo
Look at other dictionaries:
żwawo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., żwawowiej {{/stl 8}}{{stl 7}} żywo, energicznie, z temperamentem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żwawo biegać. Żwawo tańczyć, maszerować, ruszać się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
chołodziec — m II, D. chołodziecodźca; lm M. chołodziecodźce, D. chołodziecodźców reg. → chłodnik w zn. 1 Wtenczas wszyscy siedli i chołodziec litewski milcząc żwawo jedli. (Mickiewicz) ‹ukr.› … Słownik języka polskiego
krzątać się — ndk I, krzątać sięam się, krzątać sięasz się, krzątać sięają się, krzątać sięaj się, krzątać sięał się «poruszać się żwawo, energicznie, zajmując się jakąś pracą; zabiegać o coś» Krzątała się gorączkowo po mieszkaniu. Krzątać się przy obiedzie… … Słownik języka polskiego
raźnie — raźnieej zwykle w st. wyższym 1. «prędko, szybko, żwawo, ochoczo, z życiem» Rozmowa potoczyła się raźniej. Zabrali się raźniej do pracy. Raźnie maszerowali. 2. «zdrowo, przyjemnie, dobrze» Poczuł się raźniej, gdy odpoczął. 3. «bezpiecznie,… … Słownik języka polskiego
rączo — książk. «szybko, prędko, żwawo» Koń rusza rączo. Strumyk płynął rączo … Słownik języka polskiego
szparko — «szybko, prędko, żwawo, wartko» Ruszyć szparko przed siebie. Prace posuwały się szparko … Słownik języka polskiego
uciąć — dk Xc, utnę, utniesz, utnij, uciął, ucięła, ucięli, ucięty, uciąwszy ucinać ndk I, uciąćam, uciąćasz, uciąćają, uciąćaj, uciąćał, uciąćany 1. «oddzielić coś od czegoś za pomocą ostrego przedmiotu, narzędzia, skrócić przez cięcie; odciąć, obciąć,… … Słownik języka polskiego
zwijać — ndk I, zwijaćam, zwijaćasz, zwijaćają, zwijaćaj, zwijaćał, zwijaćany zwinąć dk Vb, zwijaćnę, zwijaćniesz, zwiń, zwijaćnął, zwijaćnęła, zwijaćnęli, zwijaćnięty, zwijaćnąwszy 1. «zmniejszać powierzchnię czegoś rozpostartego lub długość czegoś, np.… … Słownik języka polskiego
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego
