cierpliwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zdolność znoszenia w sposób spokojny, opanowany opóźnienia, zwłoki, trudności, przykrości, cierpień, trudnych sytuacji; niezrażanie się przeciwnościami i trudnościami; także: bycie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cierpliwość — Święta, anielska cierpliwość «wielka, niewyczerpana cierpliwość»: Jacek i Anna znali się przynajmniej od dwudziestu lat i lubili, to znaczy Jacek uwielbiał ją prowokować i wykłócać się z nią o tak zwane sprawy zasadnicze, a Anna znosiła to z… … Słownik frazeologiczny
święta [anielska] cierpliwość — {{/stl 13}}{{stl 7}} niezwykła cierpliwość, wyrozumiałość; wyjątkowe opanowanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzeba świętej cierpliwości do tych dzieci! Z anielską cierpliwością wysłuchiwała tysięcy pytań dziecka. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
anielski — Włosy anielskie «ozdoba choinkowa w postaci cienkich pasków z błyszczącej, przezroczystej folii» Anielska cierpliwość zob. cierpliwość … Słownik frazeologiczny
święty — 1. Święta racja, święta prawda; święte, złote słowa «niewątpliwa racja, prawda, słowa niewątpliwie wyrażające prawdę»: Czasy takie, że jeśli człowiek wyniesie cało głowę, to i tak już dosyć bogaty. – To prawda... – odpowiada zupełnie już… … Słownik frazeologiczny
uzbroić się — w cierpliwość «starać się być cierpliwym, opanowanym»: – Domyślam się, ile nerwów musiało ojca to czekanie kosztować. – Nieważne. Uzbroiłem się w cierpliwość. T. Breza, Urząd … Słownik frazeologiczny
uzbrajać się — Uzbroić się w cierpliwość «starać się być cierpliwym, opanowanym»: – Domyślam się, ile nerwów musiało ojca to czekanie kosztować. – Nieważne. Uzbroiłem się w cierpliwość. T. Breza, Urząd … Słownik frazeologiczny
święty — świętytszy, święci 1. «o Bogu, bóstwach: będący przedmiotem najwyższej oceny religijnej i czci z tym związanej; o osobach: ogłoszony po śmierci uroczyście przez Kościół jako zbawiony i mogący być przedmiotem kultu; kanonizowany (skrót: św.)»… … Słownik języka polskiego
uzbroić — dk VIa, uzbroję, uzbroićisz, uzbrój, uzbroićił, uzbrojony uzbrajać ndk I, uzbroićam, uzbroićasz, uzbroićają, uzbroićaj, uzbroićał, uzbroićany 1. «wyposażyć, zaopatrzyć w narzędzia walki, w broń, w sprzęt wojskowy» Uzbroić armię, wojsko, żołnierzy … Słownik języka polskiego
wyczerpać — dk IX, wyczerpaćpię, wyczerpaćpiesz, wyczerpaćczerp, wyczerpaćał, wyczerpaćany wyczerpywać ndk VIIIa, wyczerpaćpuję, wyczerpaćpujesz, wyczerpaćpuj, wyczerpaćywał, wyczerpaćywany 1. «czerpiąc czymś wybrać, wydobyć do końca płyn lub ciało sypkie»… … Słownik języka polskiego
