ciężarówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. ciężarówkawce; lm D. ciężarówkawek {{/stl 8}}{{stl 7}} duży samochód przeznaczony wyłącznie do przewożenia ładunków, z nadwoziem odpowiednim do przeznaczenia; samochód ciężarowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciężarówka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Volvo LKW — schwerer europäischer Sattelzug des Typs Volvo FH Fahrerplatz eines Volvo FH … Deutsch Wikipedia
brezent — m IV, D. u, Ms. brezentncie; lm M. y «gruba mocna tkanina impregnowana używana do wyrobu nieprzemakalnej odzieży, namiotów, plandek itp.» Ciężarówka kryta brezentem. ‹hol.› … Słownik języka polskiego
buda — ż IV, CMs. budzie; lm D. bud 1. «niewielki budynek sklecony niestarannie, z lichego materiału, pomieszczenie dla zwierząt, sprzętów itp.» Jarmarczna buda. Psia buda. Buda z desek. Buda na narzędzia. ◊ Do budy! «okrzyk na szczekającego psa dla… … Słownik języka polskiego
demobil — m IV, D. u, blm «sprzęt wojskowy pozostały po demobilizacji albo taki, który wyszedł z użycia; potocznie: instytucja zarządzająca tym sprzętem» Ciężarówka, namiot z demobilu … Słownik języka polskiego
luz — m IV, D. u, Ms. luzzie; lm M. y 1. «miejsce wolne, przestronne, dużo miejsca; także czas wolny w godzinach przeznaczonych na jakieś inne zajęcia» Mieć luz w mieszkaniu. W zaprogramowanym dniu mieli trochę luzu. ◊ pot. Mieć luzy «mieć chwile wolne … Słownik języka polskiego
naprzeciwko — → naprzeciw z naprzeciwka «z przeciwnej strony, z drugiej strony; z przeciwka» Z naprzeciwka nadjeżdżała ciężarówka … Słownik języka polskiego
nośność — ż V, DCMs. nośnośćści, blm rzecz. od nośny a) w zn. 1. «zdolność do znoszenia dużego obciążenia, do unoszenia ciężarów; największe dopuszczalne obciążenie czegoś (np. urządzeń, środków transportowych)» Nośność konstrukcji dachu. Nośność mostu,… … Słownik języka polskiego
obładować — dk IV, obładowaćduję, obładowaćdujesz, obładowaćduj, obładowaćował, obładowaćowany obładowywać ndk VIIIa, obładowaćowuję, obładowaćowujesz, obładowaćowuj, obładowaćywał, obładowaćywany «dużo czegoś naładować, włożyć na coś, w coś; dać komuś… … Słownik języka polskiego
potrącić — dk VIa, potrącićcę, potrącićcisz, potrącićtrąć, potrącićcił, potrącićcony potrącać ndk I, potrącićam, potrącićasz, potrącićają, potrącićaj, potrącićał, potrącićany 1. «przechodząc obok, uderzyć z lekka kogoś lub coś, zwykle przez nieuwagę,… … Słownik języka polskiego