- czapli
- przym. od czapla
Czaple gniazdo.
Czaple jaja.
Czapla kita.
Czaple pióra.
Słownik języka polskiego . 2013.
czapli
Look at other dictionaries:
czapli — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIa, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. czapla: Kita z czaplich piór. Czaple gniazdo. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Czaplinek — Czaplịnek [tʃa ], Stadt in Polen, Tempelburg … Universal-Lexikon
Tempelburg — Tẹmpelburg, polnisch Czaplịnek [tʃa ], Stadt in der Woiwodschaft Westpommern (bis 1998 in der aufgelösten Woiwodschaft Koszalin [Köslin]), Polen, 145 m über dem Meeresspiegel, auf dem Pommerschen Höhenrücken, 7 200 Einwohner; Erholungsort in… … Universal-Lexikon
bąk — m III, DB. a, N. bąkkiem; lm M. i 1. pot. «trzmiel lub inny owad wydający w locie charakterystyczne buczenie» Bąki buczą grubym basem, zbierają pyłki z kwiatów. ◊ Opić się czymś jak bąk «napić się czegoś w dużej ilości» ◊ Zbijać bąki «spędzać… … Słownik języka polskiego
czub — m IV, D. a, Ms. czubbie; lm M. y 1. «upięte wysoko, sterczące włosy na wierzchu głowy» Loki ułożone w czub. ◊ Od czuba (głowy) do pięty «całkowicie, zupełnie; od stóp do głów» ◊ Brać, wziąć, porwać się za czuby «wszczynać, wszcząć bójkę; bić się» … Słownik języka polskiego
egreta — ż IV, CMs. egretaecie; lm D. egretaet 1. «pęk piór lub jego imitacja z metalu i drogich kamieni, ułożony wachlarzowato, zdobiący wysokie fryzury lub nakrycie głowy kobiet zwłaszcza w końcu XVIII w.» 2. zool. «pióra ozdobne, długie i delikatne,… … Słownik języka polskiego
ibis — m IV, DB. a, Ms. ibissie; lm M. y 1. zool. «Threskiornis, ptak z rodziny o tej samej nazwie» 2. zool. ibisy «Threskiornithidae, rodzina dużych (wielkości czapli) ptaków błotno moczarowych charakteryzujących się długim, szablastym lub prostym… … Słownik języka polskiego
ślepowron — m IV, DB. a, Ms. ślepowronnie; lm M. y «Nycticorax nycticorax, ptak z rodziny czapli, o upierzeniu srebrzystoszarym i ciemnogranatowym, żerujący głównie nocą; żywi się rybami, żabami i bezkręgowcami wodnymi, zamieszkuje podmokłe tereny w Eurazji … Słownik języka polskiego
ibis — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I, Mc. ibissie {{/stl 8}}{{stl 7}} duży ptak, zamieszkujący błota i moczary strefy gorącej, charakteryzujący się długim, przeważnie wygiętym ku dołowi dziobem, podobny nieco do czapli; gatunek ibisów o białych piórach… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
