definitywnie

definitywnie
«w sposób definitywny; ostatecznie, stanowczo»

Definitywnie rozstrzygnąć wątpliwości.

Definitywnie zakończyć, załatwić jakąś sprawę. (Nie) wypowiadać się definitywnie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • definitywnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} ostatecznie, nieodwracalnie; w sposób definitywny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skończyć coś definitywnie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Miłosz Przybecki — Personal information Full name Miłosz Przybecki Date of birth January 2, 1991 ( …   Wikipedia

  • fest — pot. Na fest «na dobre, dobrze, definitywnie»: (...) kaszlu od dymu dostał, tak że myśleliśmy, że nam się na fest udusi. Wiech, Cafe …   Słownik frazeologiczny

  • pieśń — pot. Koniec pieśni; cześć pieśni! «powiedzenie oznaczające, że coś się definitywnie skończyło, nic nie zostało do zrobienia, sprawa jest zamknięta, oczywista; koniec»: Stało się. Koniec pieśni. Oni się kochają, a ja zostałam na lodzie. K.… …   Słownik frazeologiczny

  • fest — ndm pot. w funkcji przymiotnika lub przysłówka «krzepki, silny, dziarski; mocno, dobrze, doskonale» Fest dziewczyna. Chłopak fest. Tylko zrób to fest. ◊ Na fest «na dobre; dobrze, definitywnie» ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • ostatecznie — 1. «w sposób ostateczny, do samego końca, całkowicie, definitywnie» Rozeszli się ostatecznie. Załatwić sprawę ostatecznie. Rozmówić się ostatecznie. Ostatecznie wyczerpany człowiek. 2. «w ostatecznym razie, w końcu, wreszcie, nareszcie, w… …   Słownik języka polskiego

  • raz — m IV, D. u, Ms. razzie 1. lm D. ów dziś zwykle w lm «uderzenia, ciosy; cięcia, ukłucia, sztychy» Bolesne, dotkliwe, mocne, okrutne razy. Razy rózgi, bata, topora, miecza. Odpierać razy. Zadawać razy. Okładać kogoś razami. Zasłaniać, chronić kogoś …   Słownik języka polskiego

  • sprawa — ż IV, CMs. sprawawie; lm D. spraw 1. «okoliczności, które stanowią wyodrębniony przedmiot czyjegoś zainteresowania, obchodzą kogoś, są ważne dla kogoś; fakt, wydarzenie» Sprawy bytowe, socjalne, polityczne, zawodowe. Pokierować sprawą. Chodzić… …   Słownik języka polskiego

  • zakończyć — dk VIb, zakończyćczę, zakończyćczysz, zakończyćkończ, zakończyćczył, zakończyćczony rzad. zakończać a. zakańczać ndk I, zakończyćam, zakończyćasz, zakończyćają, zakończyćaj, zakończyćał, zakończyćany 1. «doprowadzić coś do końca, do ostatecznego… …   Słownik języka polskiego

  • cześć [koniec] pieśni — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} mówiący wyraża tym zwrotem przekonanie, że to już koniec czegoś, nie ma nic więcej do zrobienia, jakaś sprawa jest definitywnie zamknięta, zupełnie oczywista; koniec, po zawodach : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”