do upadłego
Look at other dictionaries:
do upadłego — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} do kresu sił, do wyczerpania wszelkich środków; do końca, do ostatka : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pić do upadłego. Bawić się do upadłego. Walczyli z sobą do upadłego. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
do upadłego — Do samego koсca, zwłaszcza do koсca życia; w nieskoсczoność Eng. Till the very end, especially till your life s end; forever; endlessly, interminably, or permanently … Słownik Polskiego slangu
upadły — upadłydli «taki, który prowadzi niemoralne, nieetyczne życie» Upadły człowiek. Dziewczyna, kobieta upadła. do upadłego pot. «do wyczerpania wszystkich sił, wszelkich środków; do ostatka, do końca» Walczyć do upadłego. Tańczyć do upadłego … Słownik języka polskiego
bawić — ndk VIa, bawićwię, bawićwisz, baw, bawićwił, bawićwiony 1. «zajmować kogoś dostarczając mu rozrywki, uprzyjemniać komuś czas, zabawiać» Bawić dzieci. Bawić gości opowiadaniem dowcipów. Bawić kogoś rozmową. 2. «wprawiać w zadowolenie, w dobry… … Słownik języka polskiego
bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… … Słownik języka polskiego
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
cześć — ż V, DCMs. czci, blm 1. «szacunek, poważanie, poszanowanie, uznanie; kult, uwielbienie» Postawa pełna czci. Mieć kogoś, coś w wielkiej czci. Otaczać kogoś, coś czcią. Ucałować coś ze czcią. Żywić dla kogoś cześć. ◊ Cześć komuś, czemuś «skrót… … Słownik języka polskiego
hasać — ndk I, hasaćam, hasaćasz, hasaćają, hasaćaj, hasaćał 1. «biegać, brykać, wyprawiać harce; spędzać czas na beztroskich zabawach» Dzieci hasają w ogrodzie, na łące. Hasać na koniu. Hasać całymi dniami. przen. Wiatr hasa po polach. 2. «tańczyć z… … Słownik języka polskiego
hulać — ndk I, hulaćam, hulaćasz, hulaćają, hulaćał 1. «bawić się hucznie, beztrosko; spędzać czas na zabawach, pijatykach» Hulać do upadłego. Hulać po nocach. ◊ Hulaj dusza! «okrzyk wyrażający chęć zabawy, zachętę do niej» 2. «poruszać się bezładnie we… … Słownik języka polskiego
tańczyć — ndk VIb, tańczyćczę, tańczyćczysz, tańcz, tańczyćczył, tańczyćczony «wykonywać taniec (towarzyski lub artystyczny)» Tańczyć oberka, walca, tango. Lekko, płynnie, rytmicznie tańczyć. Tańczyć ochoczo, z werwą, z życiem. Tańczyć całą noc, do białego … Słownik języka polskiego
