- dodatnio
- przysłów. od dodatni
Działać na coś dodatnio.
Wpływać na kogoś dodatnio.
Coś się elektryzuje dodatnio.
Jądro naładowane dodatnio.
Słownik języka polskiego . 2013.
dodatnio
Look at other dictionaries:
dodatnio — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. dodatni: Dodatnio kogoś, coś oceniać. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
mocny [słaby] punkt — {{/stl 13}}{{stl 7}}1. temat, dziedzina, specjalność, w których ktoś bardzo dobrze (słabo) się orientuje, to, na czym się ktoś zna (nie zna); też: pozytywna (negatywna) cecha czegoś, wyróżniająca się dodatnio (ujemnie) na tle innych : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
atom — m IV, D. u, Ms. atommie; lm M. y fiz. «układ cząstek elementarnych złożony z dodatnio naładowanego jądra i z powłok ujemnie naładowanych elektronów» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
atomowy — fiz. «odnoszący się do atomu, właściwy atomowi; wykorzystujący właściwości atomu» Fizyka atomowa. Bomba, broń atomowa. Elektrownia atomowa. Energia atomowa. Wybuch atomowy. ∆ Jądro atomowe «centralna, składająca się z protonów i neutronów,… … Słownik języka polskiego
budować — ndk IV, budowaćduję, budowaćdujesz, budowaćduj, budowaćował, budowaćowany 1. «wznosić budowlę, jej części lub zespoły» Budować dom, drogę, kanał, komin fabryczny, osiedle mieszkaniowe. Budować z cegły, z prefabrykatów. ◊ Budować na czymś «opierać … Słownik języka polskiego
chwalić — ndk VIa, chwalićlę, chwalićlisz, chwal, chwalićlił, chwalićlony 1. «mówić o kimś, o czymś z uznaniem, aprobatą; oceniać dodatnio» Chwalić dziecko za pilność. Chwalić żonę przed mężem. Chwalić czyjąś gospodarność. Chwalono ją, że taka oszczędna. ◊ … Słownik języka polskiego
dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… … Słownik języka polskiego
higiena — ż IV, CMs. higienanie, blm «dział medycyny, nauka badająca wpływ środowiska naturalnego lub sztucznego na zdrowie ludzkie, dążąca do eliminowania czynników ujemnych, a wprowadzania dodatnich w celu ochrony zdrowia oraz zapewnienia jednostce i… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
