Nie móc czegoś dojrzeć.
Dojrzeć coś z trudnością.
Dojrzeć w kimś zdolności do czegoś.
Słownik języka polskiego . 2013.
dojrzeć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}doglądać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}dojrzeć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, dojrzećjrzę, dojrzećjrzy, dojrzećjrzał, dojrzećjrzeli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doglądać — ndk I, doglądaćam, doglądaćasz, doglądaćają, doglądaćaj, doglądaćał, doglądaćany dojrzeć dk VIIb, doglądaćjrzę, doglądaćjrzysz, doglądaćjrzyj, doglądaćjrzał, doglądaćjrzeli, doglądaćjrzany, reg. doglądnąć dk Va, doglądaćnę, doglądaćniesz,… … Słownik języka polskiego
dojrzewać — ndk I, dojrzewaćam, dojrzewaćasz, dojrzewaćają, dojrzewaćaj, dojrzewaćał dojrzeć dk III, dojrzewaćjrzeję, dojrzewaćjrzejesz, dojrzewaćjrzej, dojrzewaćjrzał, dojrzewaćjrzeli, dojrzewaćjrzały, dojrzewaćjrzali «osiągać pełnię rozwoju, stawać się… … Słownik języka polskiego
dopatrzyć — dk VIb, dopatrzyćtrzę, dopatrzyćtrzysz, dopatrzyćpatrz, dopatrzyćtrzył, dopatrzyćtrzony dopatrywać ndk VIIIa, dopatrzyćtruję, dopatrzyćtrujesz, dopatrzyćtruj, dopatrzyćywał, dopatrzyćywany «dopilnować, dojrzeć coś, zaopiekować się czymś należycie … Słownik języka polskiego
dopilnować — dk IV, dopilnowaćnuję, dopilnowaćnujesz, dopilnowaćnuj, dopilnowaćował, dopilnowaćowany rzad. dopilnowywać ndk VIIIa, dopilnowaćowuję, dopilnowaćowujesz, dopilnowaćowuj, dopilnowaćywał, dopilnowaćywany «pilnując ustrzec przed czymś, zapobiec… … Słownik języka polskiego
dostrzec — dk XI, dostrzecstrzegę, dostrzecstrzeżesz, dostrzecstrzeż, dostrzecstrzegł, dostrzecstrzeżony, dostrzecstrzegłszy dostrzegać ndk I, dostrzecam, dostrzecasz, dostrzecają, dostrzecaj, dostrzecał, dostrzecany «zobaczyć coś albo kogoś, zobaczywszy… … Słownik języka polskiego
dowidzieć — dk VIIa, dowidziećdzę, dowidziećdzisz, dowidziećdział, dowidziećdzieli tylko z przeczeniem: nie dowidzieć, rzad. «móc dojrzeć, dostrzec» (dowidzieć z przeczeniem: nie, w zn. «mieć wadę wzroku» pisze się łącznie niedowidzieć) … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
podochodzić — dk VIa, podochodzićdzi, podochodzićchodź, podochodzićdził, podochodzićdzony 1. «o wielu osobach, zwierzętach, rzeczach: dochodząc osiągnąć kolejno określone miejsce» W ciągu godziny podochodzili na miejsce zbiórki. Wszystkie listy podochodziły. 2 … Słownik języka polskiego
sięgać — ndk I, sięgaćam, sięgaćasz, sięgaćają, sięgaćaj, sięgaćał sięgnąć dk Va, sięgaćnę, sięgaćniesz, sięgaćnij, sięgaćnął, sięgaćnęła, sięgaćnęli, sięgaćnąwszy 1. «wyciągać rękę, aby wziąć coś, żeby dostać się do czegoś, dotknąć czegoś znajdującego… … Słownik języka polskiego
