grymasić

grymasić
ndk VIa, \grymasićaszę, \grymasićsisz, \grymasićaś, \grymasićsił
«okazywać niezadowolenie, zwykle nieuzasadnione; kaprysić, wybredzać»

Grymaszące dziecko.

Grymasić przy jedzeniu.

Chory grymasi.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • grymasić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, grymasićszę, grymasićsi, grymasićaś {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażać swoje (nieuzasadnione) niezadowolenie, sprzeciw; kaprysić, wybrzydzać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Grymasić przy jedzeniu. Przestań grymasić! {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przebierać — ndk I, przebieraćam, przebieraćasz, przebieraćają, przebieraćaj, przebieraćał, przebieraćany 1. forma ndk czas. przebrać (p.) 2. «przesuwać coś po czymś, poruszać czymś na przemian» Przebierać palcami, nogami. 3. pot. «nie móc się zdecydować na… …   Słownik języka polskiego

  • stroić — 1. Stroić fanaberie, fochy, fumy; robić fochy «grymasić, dąsać się, droczyć się, zachowywać się kapryśnie»: Kaśka zaczęła stroić fochy, jakieś obrazy, zazdrości (...). Z. Chądzyńska, Drab. 2. Stroić (sobie) kpiny, drwiny; stroić, robić (sobie)… …   Słownik frazeologiczny

  • ulęgałka — Przebierać w czymś, w kimś jak w ulęgałkach «mając wielki wybór, wybrzydzać, grymasić, nie móc się na coś, na kogoś zdecydować»: (...) nasza Mila jak malowanie – babcia mówiła prawie szeptem, zresztą myślała, że śpię, a ja słyszałam każde słowo.… …   Słownik frazeologiczny

  • cudować — ndk IV, cudowaćduję, cudowaćdujesz, cudowaćduj, cudowaćował pot. «wydziwiać, grymasić, kaprysić; dziwić się» Nie cuduj z tą fryzurą, wyglądasz dobrze. Ubierz się przyzwoicie, żeby nad tobą nie cudowali …   Słownik języka polskiego

  • dąsać się — ndk I, dąsać sięam się, dąsać sięasz się, dąsać sięają się, dąsać sięaj się, dąsać sięał się «okazywać swym zachowaniem niezadowolenie, gniew; grymasić, kaprysić, stroić fochy» Dąsać się jak dziecko. Dąsać się na kogoś o błahostkę, z lada powodu …   Słownik języka polskiego

  • dziwaczyć — ndk VIb, dziwaczyćczę, dziwaczyćczysz, dziwaczyćacz, dziwaczyćczył «postępować dziwacznie, robić różne dziwactwa, grymasić, kaprysić, wydziwiać» Chodź pobawić się, nie dziwacz! …   Słownik języka polskiego

  • grymaszenie — n I rzecz. od grymasić …   Słownik języka polskiego

  • kaprysić — ndk VIa, kaprysićszę, kaprysićsisz, kaprysićyś, kaprysićsił «mieć kaprysy, dziwactwa, być w złym humorze bez widocznego powodu; grymasić» Dziecko kaprysi. Chorzy kapryszą …   Słownik języka polskiego

  • kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”