ironiczny

ironiczny
\ironicznyni
«pełen ironii, uszczypliwy, drwiący, szyderski»

Ironiczne spojrzenie.

Ironiczny ton.

Ironiczny uśmieszek.

Ironiczna uwaga.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • ironiczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ironicznyni {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrażający ironię; wyrażający znaczenie przeciwne do dosłownego; drwiący, szyderczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ironiczny ton. Ironiczne uwagi, spojrzenia, uśmieszki. Ironiczny wyraz twarzy …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • schodzić — I. Coś nie schodzi komuś z ust, z czyichś ust a) «zwykle o uśmiechu: być stale obecnym na czyjejś twarzy, na czyichś ustach»: Patrzyłem na niego bez drgnienia, z ust moich nie schodził ironiczny uśmiech. B. Schulz, Sanatorium. b) «być stałym… …   Słownik frazeologiczny

  • ironicznie — ironicznieej «w sposób ironiczny» Patrzyć ironicznie. Uśmiechać się ironicznie …   Słownik języka polskiego

  • kpiarski — kpiarskiscy «właściwy kpiarzowi, skłonny do kpin; kpiący, ironiczny» Kpiarski ton, uśmiech. Kpiarskie usposobienie. Kpiarski wyraz twarzy …   Słownik języka polskiego

  • półuśmieszek — m III, D. półuśmieszekszku, N. półuśmieszekszkiem; lm M. półuśmieszekszki zdr. od półuśmiech Przymilny, ironiczny, bezczelny półuśmieszek …   Słownik języka polskiego

  • przebiec — + rzad. przebiegnąć dk Vc, przebiecbiegnę, przebiecbiegniesz, przebiecbiegnij, przebiecbiegł, przebiecbiegła, przebiecbiegli przebiegać ndk I, przebiecam, przebiecasz, przebiecają, przebiecaj, przebiecał 1. «biegnąc przenieść się z miejsca na… …   Słownik języka polskiego

  • sardoniczny — «szyderczy, gorzki, ironiczny» Sardoniczny śmiech. ‹łac. z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • sarkastyczny — sarkastycznyni «odznaczający się sarkazmem, pełen sarkazmu; zjadliwy, złośliwy, ironiczny, szyderczy» Sarkastyczny krytyk. Sarkastyczny ton, uśmiech. Sarkastyczne słowa. Sarkastyczne usposobienie …   Słownik języka polskiego

  • uśmiech — m III, D. u; lm M. y «lekkie wygięcie ust ku górze, połączone z mimiką twarzy, będące zwykle wyrazem uczuć radości, zadowolenia, niekiedy ironii, zakłopotania itp.; bezgłośny śmiech» Beztroski, godny, promienny, radosny, wesoły uśmiech. Błogi,… …   Słownik języka polskiego

  • zgrubienie — n I 1. rzecz. od zgrubieć. 2. lm D. zgrubienieeń «miejsce zgrubiałe, wypukłość» Zgrubienia w stawach. 3. lm D. zgrubienieeń jęz. «formacja słowotwórcza (rzeczownik, przymiotnik, przysłówek), która odnosi się najczęściej do desygnatu większego niż …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”