- krzykliwie
- \krzykliwieejprzysłów. od krzykliwya) w zn. 1:
Kogut zapiał krzykliwie.
b) w zn. 2:Ubierała się krzykliwie.
Słownik języka polskiego . 2013.
krzykliwie
Look at other dictionaries:
krzykliwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. krzykliwieej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w sposób krzykliwy, głośno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mówić krzykliwie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hura- — «pierwszy człon wyrazów złożonych» a) «w rzeczownikach: wskazujący na krzykliwość, powierzchowność, przesadne wyrażanie tego, co oznacza drugi człon złożenia; np. hurapatriotyzm, huraoptymizm; hurra » b) «w przymiotnikach: wskazujący na to, że… … Słownik języka polskiego
jazgotać — ndk IX, jazgotaćoczę a. jazgotaćocę, jazgotaćoczesz a. jazgotaćocesz, jazgotaćocz, jazgotaćał 1. «mówić, rozmawiać krzykliwie, piskliwie, kłótliwym tonem» Jazgotać bez przerwy. 2. «wydawać głośne, hałaśliwe dźwięki, tony; powodować hałas» Maszyny … Słownik języka polskiego
pyskować — ndk IV, pyskowaćkuję, pyskowaćkujesz, pyskowaćkuj, pyskowaćował pot. «odpowiadać hardo, zuchwale, arogancko; mówić, rozprawiać dużo, głośno, krzykliwie» … Słownik języka polskiego
wrzaskliwie — wrzaskliwieej «z wrzaskiem, bardzo głośno, krzykliwie, hałaśliwie; głosem przenikliwym» Bawić się, rozmawiać wrzaskliwie … Słownik języka polskiego
wrzaskliwy — wrzaskliwywi, wrzaskliwywszy 1. «skłonny do robienia wrzasku; zachowujący się hałaśliwie, krzykliwie; hałaśliwy, krzykliwy, wrzeszczący» Wrzaskliwe ptactwo. Wrzaskliwi biesiadnicy. 2. «zbyt głośno brzmiący; rozdzierający uszy, przenikliwy»… … Słownik języka polskiego
wrzeszczeć — ndk VIIb, wrzeszczećczę, wrzeszczećczysz, wrzeszcz, wrzeszczećczał, wrzeszczećczeli wrzasnąć dk Va, wrzeszczećnę, wrzaśniesz, wrzaśnij, wrzeszczećnął, wrzeszczećnęła, wrzeszczećnęli, wrzeszczećnąwszy «krzyczeć głośno; o ptakach: wydawać krzykliwy … Słownik języka polskiego
zakrzyczeć — dk VIIb, zakrzyczećczę, zakrzyczećczysz, zakrzyczećkrzycz, zakrzyczećczał, zakrzyczećeli, zakrzyczećczany zakrzyknąć dk Va, zakrzyczećnę, zakrzyczećniesz, zakrzyczećnij, zakrzyczećnął, zakrzyczećnęła, zakrzyczećnęli, zakrzyczećnięty zakrzykiwać… … Słownik języka polskiego
hura- — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}hurra {{/stl 13}}{{stl 33}} pierwszy składnik wyrazów złożonych modyfikujący znaczenie drugiego członu złożenia:a) {{/stl 33}}{{stl 7}}w rzeczownikach: podkreśla powierzchowność i przesadne ujmowanie tego, co… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
hurapatriota — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. hurapatriotaocie; lm M. hurapatriotaoci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba manifestująca swój patriotyzm w sposób przesadny, krzykliwie, na pokaz, powierzchownie {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
