Likwidować gospodarstwo, mieszkanie.
Likwidować fabrykę, przedsiębiorstwo.
Likwidować wrogie oddziały.
Słownik języka polskiego . 2013.
likwidować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia,likwidowaćduję, likwidowaćduje, likwidowaćany {{/stl 8}}– zlikwidować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, że coś przestaje istnieć lub traci… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
analfabetyzm — m IV, D. u, Ms. analfabetyzmzmie, blm «brak umiejętności czytania i pisania u osób powyżej określonego wieku» Walka z analfabetyzmem. Likwidować analfabetyzm. ∆ Wtórny analfabetyzm «zanik umiejętności czytania i pisania» przen. «brak… … Słownik języka polskiego
likwidowanie — n I rzecz. od likwidować … Słownik języka polskiego
odczulać — ndk I, odczulaćam, odczulaćasz, odczulaćają, odczulaćaj, odczulaćał, odczulaćany odczulić dk VIa, odczulaćlę, odczulaćlisz, odczulaćczul, odczulaćlił, odczulaćlony 1. fot. «zmniejszać czułość emulsji światłoczułej lub wywoływacza» 2. med. «leczyć … Słownik języka polskiego
pruć — ndk Xa, pruję, prujesz, pruj, pruł, pruty 1. «rozcinać nici szwów, rozdzielać coś na części wyciągając nici ze szwów; rozsnuwać, likwidować dzianinę otrzymując z powrotem nitkę» Pruć sukienkę, palto. Pruć sweter. przen. «rozrywać, rozdzierać,… … Słownik języka polskiego
rewolta — ż IV, CMs. rewoltalcie; lm D. rewoltaolt «zbrojny spisek; rozruchy, bunt» Próba rewolty. Uśmierzać, tłumić, likwidować rewoltę. Dochodzi gdzieś do rewolty. Rewolta wybuchła gdzieś. ‹fr. z wł.› … Słownik języka polskiego
rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
scalać — ndk I, scalaćam, scalaćasz, scalaćają, scalaćaj, scalaćał, scalaćany scalić dk VIa, scalaćlę, scalaćlisz, scal, scalaćlił, scalaćlony 1. «łączyć w całość; skupiać, zespalać» Scalać poszczególne elementy czegoś. ∆ elektr. Układ, obwód scalony… … Słownik języka polskiego
załatwiać — ndk I, załatwiaćam, załatwiaćasz, załatwiaćają, załatwiaćaj, załatwiaćał, załatwiaćany załatwić dk VIa, załatwiaćwię, załatwiaćwisz, załatwiaćłatw, załatwiaćwił, załatwiaćwiony 1. «dokonując starań, zabiegów doprowadzać coś do skutku, do końca»… … Słownik języka polskiego
zwijać — ndk I, zwijaćam, zwijaćasz, zwijaćają, zwijaćaj, zwijaćał, zwijaćany zwinąć dk Vb, zwijaćnę, zwijaćniesz, zwiń, zwijaćnął, zwijaćnęła, zwijaćnęli, zwijaćnięty, zwijaćnąwszy 1. «zmniejszać powierzchnię czegoś rozpostartego lub długość czegoś, np.… … Słownik języka polskiego
