likwidować

likwidować
ndk IV, \likwidowaćduję, \likwidowaćdujesz, \likwidowaćduj, \likwidowaćował, \likwidowaćowany
1. «dokonywać likwidacji, zwijać, usuwać coś, pozbywać się czegoś, uwalniać się od czegoś»

Likwidować gospodarstwo, mieszkanie.

Likwidować fabrykę, przedsiębiorstwo.

sport. Likwidować akcję, atak «udaremniać akcję, atak przeciwnika»
2. pot. «zabijać, uśmiercać»

Likwidować wrogie oddziały.

3. hand. «obliczać i spłacać należności»
śrdwłc.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • likwidować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia,likwidowaćduję, likwidowaćduje, likwidowaćany {{/stl 8}}– zlikwidować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować, że coś przestaje istnieć lub traci… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • analfabetyzm — m IV, D. u, Ms. analfabetyzmzmie, blm «brak umiejętności czytania i pisania u osób powyżej określonego wieku» Walka z analfabetyzmem. Likwidować analfabetyzm. ∆ Wtórny analfabetyzm «zanik umiejętności czytania i pisania» przen. «brak… …   Słownik języka polskiego

  • likwidowanie — n I rzecz. od likwidować …   Słownik języka polskiego

  • odczulać — ndk I, odczulaćam, odczulaćasz, odczulaćają, odczulaćaj, odczulaćał, odczulaćany odczulić dk VIa, odczulaćlę, odczulaćlisz, odczulaćczul, odczulaćlił, odczulaćlony 1. fot. «zmniejszać czułość emulsji światłoczułej lub wywoływacza» 2. med. «leczyć …   Słownik języka polskiego

  • pruć — ndk Xa, pruję, prujesz, pruj, pruł, pruty 1. «rozcinać nici szwów, rozdzielać coś na części wyciągając nici ze szwów; rozsnuwać, likwidować dzianinę otrzymując z powrotem nitkę» Pruć sukienkę, palto. Pruć sweter. przen. «rozrywać, rozdzierać,… …   Słownik języka polskiego

  • rewolta — ż IV, CMs. rewoltalcie; lm D. rewoltaolt «zbrojny spisek; rozruchy, bunt» Próba rewolty. Uśmierzać, tłumić, likwidować rewoltę. Dochodzi gdzieś do rewolty. Rewolta wybuchła gdzieś. ‹fr. z wł.› …   Słownik języka polskiego

  • rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… …   Słownik języka polskiego

  • scalać — ndk I, scalaćam, scalaćasz, scalaćają, scalaćaj, scalaćał, scalaćany scalić dk VIa, scalaćlę, scalaćlisz, scal, scalaćlił, scalaćlony 1. «łączyć w całość; skupiać, zespalać» Scalać poszczególne elementy czegoś. ∆ elektr. Układ, obwód scalony… …   Słownik języka polskiego

  • załatwiać — ndk I, załatwiaćam, załatwiaćasz, załatwiaćają, załatwiaćaj, załatwiaćał, załatwiaćany załatwić dk VIa, załatwiaćwię, załatwiaćwisz, załatwiaćłatw, załatwiaćwił, załatwiaćwiony 1. «dokonując starań, zabiegów doprowadzać coś do skutku, do końca»… …   Słownik języka polskiego

  • zwijać — ndk I, zwijaćam, zwijaćasz, zwijaćają, zwijaćaj, zwijaćał, zwijaćany zwinąć dk Vb, zwijaćnę, zwijaćniesz, zwiń, zwijaćnął, zwijaćnęła, zwijaćnęli, zwijaćnięty, zwijaćnąwszy 1. «zmniejszać powierzchnię czegoś rozpostartego lub długość czegoś, np.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”