mężnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., mężnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. mężny w zn. 1.: Walczyć, ginąć, bronić kogoś, czegoś mężnie.; w zn. 3.: Mężnie znosić tortury, nieszczęścia, ból. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gąbka — 1. Nasiąkać, przesiąknąć czymś, pić, chłonąć, wchłaniać coś jak gąbka «przyswajać, przyswoić sobie, wchłaniać, wchłonąć coś w siebie intensywnie»: Opierając się mężnie (...) rusyfikacji, amerykanizację wchłaniamy jak gąbka, bez oporu. K. T.… … Słownik frazeologiczny
bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… … Słownik języka polskiego
cios — m IV, D. u, Ms. ciossie; lm M. y 1. «uderzenie, raz» Silny, śmiertelny cios. Cios włóczni. Cios w brzuch, w głowę, w szczękę. Grad ciosów spadł na kogoś. Zadać, wymierzyć komuś cios pięścią, nożem, siekierą. Odparować cios … Słownik języka polskiego
dzielny — dzielnyni, dzielnyniejszy 1. «odznaczający się odwagą, odważny, mężny, waleczny» Dzielny żołnierz, wódz, naród. 2. «wykazujący odporność wobec przeciwności; zaradny, mocny, wytrzymały» To bardzo dzielna dziewczyna, utrzymuje całą rodzinę. Był… … Słownik języka polskiego
odważnie — odważnieej «z odwagą, śmiało, mężnie, dzielnie» Wypowiadać odważnie swoje zdanie. Odważnie nacierać na nieprzyjaciela … Słownik języka polskiego
powieka — ż III, CMs. powiekaece; lm D. powiekaek «ruchoma fałda skórno mięśniowa, wysłana spojówką, zakończona rzęsami, chroniąca oko przed urazami mechanicznymi, zbyt silnym światłem itp.» Dolna, górna powieka. Mrużyć powieki. Przymknąć, zacisnąć powieki … Słownik języka polskiego
spisać — dk IX, spiszę, spiszesz, spisz, spisaćał, spisaćany spisywać ndk VIIIa, spisaćsuję, spisaćsujesz, spisaćsuj, spisaćywał, spisaćywany 1. «dokonać spisu, sporządzić rejestr, wykaz» Spisać czyjeś nazwiska. Spisać inwentarz. Spisać książki (w… … Słownik języka polskiego
walczyć — ndk VIb, walczyćczę, walczyćczysz, walcz, walczyćczył 1. «toczyć walkę, brać udział w walce, w bitwie, w wojnie; bić się» Walczyć dzielnie, mężnie, bohatersko, zaciekle, zażarcie. Walczyć jak lew. Walczyć do końca, do upadłego, do ostatniego tchu … Słownik języka polskiego
bohatersko — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób właściwy bohaterowi; świadczący o bohaterstwie; po bohatersku, mężnie, odważnie, dzielnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bohatersko znieść tragiczną wiadomość. Bohatersko zachowywać się u dentysty.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień