nakrzyczeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}krzyczeć II {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nakrzyczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, nakrzyczeć sięczę się, nakrzyczeć sięczy się, nakrzyczeć sięczał się, nakrzyczeć sięczeli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} złajać, skarcić kogoś, krzycząc na niego długo lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nawrzeszczeć — dk VIIb, nawrzeszczećczę, nawrzeszczećczysz, nawrzeszczećwrzeszcz, nawrzeszczećczał, nawrzeszczećczeli pot. «wydać wiele wrzasków, krzyków; nakrzyczeć» Nawrzeszczeć na dziecko. nawrzeszczeć się «zmęczyć się wydawaniem wrzasków, krzyków,… … Słownik języka polskiego
nadrzeć — dk XI, nadrzećdrę, nadrzećdrzesz, nadrzećdrzyj, nadrzećdarł, nadrzećdarty 1. «wydrzeć, wyszarpać czegoś pewną ilość; drąc, wyrywając coś zgromadzić pewną ilość» Nadrzeć mchu, trawy, pierza. 2. «drąc zniszczyć dużo czegoś; narozdzierać, zedrzeć»… … Słownik języka polskiego
nagardłować się — dk IV, nagardłować sięłuję się, nagardłować sięłujesz się, nagardłować sięłuj się, nagardłować sięował się pot. «powiedzieć wiele czegoś gardłując, mówiąc z przejęciem, ożywieniem; powiedzieć dużo zdzierając gardło, wysilić się przy głośnym… … Słownik języka polskiego
nahałasować — dk IV, nahałasowaćsuję, nahałasowaćsujesz, nahałasowaćsuj, nahałasowaćował «narobić wiele hałasu, szumu, wrzasku, nakrzyczeć» nahałasować się «spędzić wiele czasu na hałasowaniu, zmęczyć się hałasowaniem» Dzieci nahałasowały się do woli … Słownik języka polskiego
obsztorcować — dk IV, obsztorcowaćcuję, obsztorcowaćcujesz, obsztorcowaćcuj, obsztorcowaćował, obsztorcowaćowany pot. «nakrzyczeć na kogoś, zwymyślać; objechać» … Słownik języka polskiego
obtańcować — dk IV, obtańcowaćcuję, obtańcowaćcujesz, obtańcowaćcuj, obtańcowaćował, obtańcowaćowany obtańcowywać ndk VIIIa, obtańcowaćowuję, obtańcowaćowujesz, obtańcowaćowuj, obtańcowaćywał, obtańcowaćywany 1. pot. «nawymyślać komuś, nakrzyczeć na kogoś» 2 … Słownik języka polskiego
wykrzyczeć — dk VIIb, wykrzyczećczę, wykrzyczećczysz, wykrzyczećkrzycz, wykrzyczećczał, wykrzyczećczany «krzycząc wypowiedzieć, wyjawić coś; krzycząc wyładować coś z siebie (zwykle złość, wzburzenie)» Wykrzyczeć przed kimś swoje pretensje. Wykrzyczeć… … Słownik języka polskiego
wywrzeszczeć — dk VIIb, wywrzeszczećczę, wywrzeszczećczysz, wywrzeszczećwrzeszcz, wywrzeszczećczał, wywrzeszczećczeli, wywrzeszczećczany rzad. wywrzasnąć dk Va, wywrzeszczećnę, wywrzeszczećwrzaśniesz, wywrzeszczećwrzaśnij, wywrzeszczećnął, wywrzeszczećnęła,… … Słownik języka polskiego