- nieinteligentny
- \nieinteligentnyni«pozbawiony inteligencji; świadczący o braku inteligencji»
Nieinteligentny adwokat.
Nieinteligentny wyraz twarzy.
Nieinteligentne spojrzenie.
Nieinteligentni uczniowie.
Słownik języka polskiego . 2013.
nieinteligentny
Look at other dictionaries:
nieinteligentny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieinteligentnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} cechujący się brakiem inteligencji; świadczący o niskim poziomie umysłowym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieinteligentny pracownik. Nieinteligentna odpowiedź. Nieinteligentny wygląd.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
głąb — I m IV, D. a, Ms. głąbbie; lm M. y 1. B.=M. a. D. «krótka, gruba łodyga roślin kapustnych» Głąb kapuściany, kalafiorowy. Głąb kapusty, kalafiora. Jeść głąb a. głąba. □ Wyrósł jak dąb, a głupi jak głąb. 2. B.=D.; lm D. ów, B.=M. (także B.=D. tylko … Słownik języka polskiego
głupawy — głupawywi 1. «niezbyt mądry; nieinteligentny, ograniczony, bezmyślny» Głupawy uczeń. 2. «świadczący o czyjejś ograniczoności; wyrażający zakłopotanie» Głupawy uśmiech. Głupawa mina … Słownik języka polskiego
głupi — głupipszy 1. pot. pogard. «pozbawiony bystrości, mający ciasne horyzonty myślowe, nieinteligentny, ograniczony; rzadziej: chory umysłowo, obłąkany» Bezdennie głupi. Głupi jak but, jak stołowe nogi, jak tabaka w rogu. Dziewczyna ładna, ale głupia … Słownik języka polskiego
nieinteligentnie — przysłów. od nieinteligentny Wyglądać nieinteligentnie. Odpowiadać nieinteligentnie na egzaminie … Słownik języka polskiego
niezdolny — niezdolnyni 1. «nie mający zdolności; nieinteligentny, tępy» Niezdolny uczeń. 2. «nie mogący podołać czemuś, nie będący w stanie czegoś zrobić, niezdatny do czegoś» Niezdolny do służby wojskowej. Stał niezdolny zrobić kroku … Słownik języka polskiego
ograniczony — ograniczonyczeni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. ograniczyć (p.) ograniczony w użyciu przym. 1. «zamknięty w szczupłych granicach, mający niewielki zakres; wąski, niewielki» Ograniczone możliwości, środki. Ograniczone pole działania.… … Słownik języka polskiego
tępak — m III, DB. a, N. tępakkiem; lm M. i, DB. ów pot. «człowiek tępy, nieinteligentny» Tępak, nic nie rozumie … Słownik języka polskiego
tępy — tępypi 1. «mający nieostrą, nie wyostrzoną krawędź, część służącą do cięcia; źle tnący, słabo kłujący; nieostry, nie naostrzony» Tępe nożyczki, narzędzia. Tępy nóż. ◊ Tępy cios, tępe uderzenie «cios, uderzenie zadane czymś nieostrym, nie tnącym»… … Słownik języka polskiego
tępy — Głupi, nieinteligentny, lub bezmyślny Eng. Stupid, unintelligent, or thoughtless … Słownik Polskiego slangu
