- niemiara
- żtylko w wyrażeniu: Co niemiara «bardzo dużo, bez ograniczeń»
Zjechało się ludzi co niemiara.
Pieniędzy mieli co niemiara.
Słownik języka polskiego . 2013.
niemiara
Look at other dictionaries:
niemiara — niemiara* {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. co niemiara {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
co niemiara — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo wiele, mnóstwo : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nakłamać, nakraść co niemiara. Mieć co niemiara kłopotów, pieniędzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
co — D. czego, C. czemu, NMs. czym, blm 1. «zaimek zastępujący rzeczownik, najczęściej nieosobowy, używany w pytaniach, w zdaniach pytających lub ich równoważnikach, a także występujący często jako wyraz uzupełniający, wiążący lub przyłączający zdania … Słownik języka polskiego
nabrać — dk IX, nabraćbiorę, nabraćbierzesz, nabraćbierz, nabraćbrał, nabraćbrany nabierać ndk I, nabraćam, nabraćasz, nabraćają, nabraćaj, nabraćał, nabraćany 1. «ująć, chwycić coś na co lub w co; zagarnąć, zaczerpnąć» Nabrać wody do wiadra. Nabrać zupy… … Słownik języka polskiego
nakląć — dk Xc, nakląćklnę, nakląćklniesz, nakląćklnij, klął, nakląćklęła, nakląćklęli, nakląćkląwszy «powiedzieć wiele przekleństw, nawymyślać komuś ordynarnie, obelżywie; zwymyślać» Nakląć na kogoś w złości. nakląć się «wiele razy kogoś skląć; zmęczyć… … Słownik języka polskiego
umorusać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pobrudzić się, powalać się, zwykle jakąś ciemną, czarną substancją; usmolić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpalając w piecu, umorusał się węglem. Pomalował drzwi, a umorusał się przy tym, co niemiara. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
