- niewątpliwy
- «nie budzący wątpliwości; pewny»
Niewątpliwe zasługi.
Niewątpliwy sukces.
Niewątpliwe zwycięstwo.
Słownik języka polskiego . 2013.
niewątpliwy
Look at other dictionaries:
niewątpliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} niewywołujący wątpliwości, niepodlegający wątpliwości; oczywisty, pewny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niewątpliwa korzyść, przewaga. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sterowanie — Ręczne sterowanie «sposób kierowania lub administrowania, polegający m.in. na uznaniowym rozdzielaniu obciążeń i przywilejów»: Poluźnienie rygorów i zdjęcie ciężaru ręcznego sterowania gospodarką spowodowało niewątpliwy wzrost stopy życiowej oraz … Słownik frazeologiczny
autentyczny — autentycznyni, autentycznyniejszy «prawdziwy, zgodny z rzeczywistością, stwierdzony na podstawie dowodów, niewątpliwy, wiarygodny, będący oryginałem» Autentyczny książę, uczony. Autentyczna bieda. Autentyczna dokumentacja. ‹gr.› … Słownik języka polskiego
bezdyskusyjny — książk. «nie podlegający dyskusji; bezsporny, niewątpliwy, oczywisty» Bezdyskusyjne twierdzenie. Bezdyskusyjne potrzeby, wartości. To rzecz bezdyskusyjna … Słownik języka polskiego
bezsporny — «nie budzący wątpliwości; niewątpliwy, oczywisty, bezsprzeczny» Bezsporny dowód winy. Bezsporne zasługi … Słownik języka polskiego
bezsprzeczny — «nie wywołujący sprzeciwu, nie budzący wątpliwości; niewątpliwy, oczywisty, bezsporny» Bezsprzeczna wina, zasługa … Słownik języka polskiego
czysty — czyści, czystszy a. czyściejszy 1. «nie zabrudzony, wolny od zanieczyszczeń» Czysta bielizna. Czysty, świeży śnieg. Obrus czyściejszy od serwetek. ∆ Czysty papier «papier nie zapisany, nie zadrukowany» ◊ Być czystym «nie mieć na sumieniu nic… … Słownik języka polskiego
dowodnie — dowodnieej «w sposób niewątpliwy, oparty na dowodach; przekonywająco» Listy czytelników świadczą dowodnie, że sprawa ta żywo interesuje społeczeństwo. Przekonałem się dowodnie o jego uczciwości. Liczba uczestników najdowodniej wskazywała na… … Słownik języka polskiego
niedwuznacznie — «w sposób niedwuznaczny, oczywisty, niewątpliwy; jednoznacznie, jasno, wyraźnie, zdecydowanie» Dawać komuś niedwuznacznie do zrozumienia. Niedwuznacznie sformułowane pytanie … Słownik języka polskiego
niedwuznaczny — «mający jedno wyraźne znaczenie, nie dający się dwojako tłumaczyć, jednoznaczny, wyraźny, oczywisty, niewątpliwy» Niedwuznaczna sytuacja. Niedwuznaczne zamiary. Okazywać coś w niedwuznaczny sposób … Słownik języka polskiego
