obijać

obijać
ndk I, \obijaćam, \obijaćasz, \obijaćają, \obijaćaj, \obijaćał, \obijaćany
1. forma ndk czas. obić (p.)
2. «uderzając o coś doznawać obrażeń, potłuczeń»

Obijać sobie nogi o meble.

obijać się
1. forma ndk czas. obić się (p.)
2. pot. «wałęsać się nic nie robiąc, włóczyć się bezczynnie, bez celu; zbijać bąki, próżnować»

Obijać się po kawiarniach.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • obijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, obijaćam, obijaća, obijaćają, obijaćany {{/stl 8}}– obić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, obiję, obije, obity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uszkadzać coś, uderzając czymś o coś,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obijač — obìjāč m <G obijáča> DEFINICIJA provalnik ETIMOLOGIJA vidi obiti …   Hrvatski jezični portal

  • obijać się — I – obić się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle ndk {{/stl 8}}{{stl 7}} siłą bezwładności uderzać o coś, doznając czasem zewnętrznego uszkodzenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jajka obijały się w koszyku. Łódka… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • obijać się — Coś obija się (o coś) jak groch o ścianę zob. groch 1. Coś obiło się komuś o uszy zob. ucho 6 …   Słownik frazeologiczny

  • obijać się — Regularnie wymigiwać się od pracy lub zaniedbywać obowiązki Eng. To avoid work; to shirk duty …   Słownik Polskiego slangu

  • obić — dk Xa, obiję, obijesz, obij, obił, obity obijać ndk I, obićam, obićasz, obićają, obićaj, obićał, obićany 1. «uderzeniem spowodować uszkodzenie, wyszczerbienie, odpadnięcie czegoś; obtłuc, obtrącić» Obić dzbanek, filiżankę. Obić tynk ze ściany. 2 …   Słownik języka polskiego

  • bruk — m III, D. u, N. brukkiem; lm M. i 1. «nawierzchnia drogowa twarda, nie ulepszona, ułożona z kamienia polnego lub łamanego na podłożu z podsypki piaskowej» Gładki, nierówny, wyboisty, wyślizgany bruk. Naprawiać, układać bruk. ◊ Na miejskim,… …   Słownik języka polskiego

  • kołatać — ndk IX, kołataćaczę (kołataćacę), kołataćaczesz (kołataćacesz), kołataćacz, kołataćał, rzad. I, kołataćam, kołataćasz, kołataćają, kołataćaj «uderzając w coś, powodować głuchy odgłos; stukać, łomotać» Kołatać do drzwi. Kołatać chodakami o podłogę …   Słownik języka polskiego

  • obtłukiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obtłukiwaćkuję, obtłukiwaćkuje, obtłukiwaćany {{/stl 8}}– obtłuc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, obtłukiwaćtłukę, obtłukiwaćtłucze, obtłukiwaćtłucz, obtłukiwaćtłukł, obtłukiwaćtłukli, obtłukiwaćtłuczony {{/stl 8}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kryć — ndk Xa, kryję, kryjesz, kryj, krył, kryty 1. «umieszczać, przechowywać w ukryciu, chować» Wiewiórka kryła orzechy w dziupli. Kryć kosztowności w schowku. 2. «taić coś, nie uzewnętrzniać czegoś» Kryć uczucia, myśli. Krył przed nią swoje zamiary. ◊ …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”