obłożnie

obłożnie
przysłów. od obłożny

Człowiek obłożnie chory.

Chorować obłożnie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • obłożnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. obłożny: Być obłożnie chorym. Ktoś choruje obłożnie. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chorować — ndk IV, chorowaćruję, chorowaćrujesz, chorowaćruj, chorowaćował «być chorym, cierpieć na jakąś chorobę» Chorować ciężko, obłożnie. Chorować na anginę, na grypę, na koklusz. Chorować na wątrobę, na serce. Chorować z przepracowania. Chorować od… …   Słownik języka polskiego

  • łoże — n I; lm D. łóż 1. «duże, wspaniałe łóżko, posłanie; dawniej w ogóle łóżko, posłanie z czegoś» Staroświeckie szerokie łoże. Łoże małżeńskie. ◊ Madejowe łoże «w bajkach: łóżko nabite ostrymi kolcami, przygotowane w piekle dla rozbójnika Madeja;… …   Słownik języka polskiego

  • łóżko — n II, N. łóżkokiem; lm D. łóżkożek «sprzęt przeznaczony do leżenia i spania» Łóżko metalowe, drewniane. Łóżko dziecinne z siatką. Położyć się do łóżka. Spać, leżeć w łóżku. Zerwać się, zwlec się z łóżka. Zasłać, posłać łóżko. ∆ Łóżko polowe… …   Słownik języka polskiego

  • opuścić — dk VIa, opuszczę, opuścićcisz, opuść, opuścićcił, opuszczony opuszczać ndk I, opuścićam, opuścićasz, opuścićają, opuścićaj, opuścićał, opuścićany 1. «zmienić położenie czegoś przez skierowanie ku dołowi; zniżyć, zwiesić, spuścić» Opuścić rękę.… …   Słownik języka polskiego

  • powalić — dk VIa, powalićlę, powalićlisz, powalićwal, powalićlił, powalićlony rzad. powalać ndk I, powalićam, powalićasz, powalićają, powalićaj, powalićał, powalićany 1. «przewrócić kogoś lub coś, spowodować czyjś upadek; zwalić z nóg, obalić» Powalić… …   Słownik języka polskiego

  • poważnie — poważnieej 1. «zachowując powagę, z powagą, z godnością, nieżartobliwie» Patrzeć, mówić poważnie. Zachowywać się poważnie. ◊ Wyglądać poważnie a) «wyglądać starzej, niż się powinno wyglądać w tym wieku, wyglądać na więcej lat, niż się ma w… …   Słownik języka polskiego

  • zachorować — dk IV, zachorowaćruję, zachorowaćrujesz, zachorowaćruj, zachorowaćował «stać się chorym, wpaść w chorobę» Ciężko, obłożnie zachorować. Zachorować na anginę, na zapalenie płuc, na grypę. Zachorować na serce, na nerki, na wątrobę. Zachorować z… …   Słownik języka polskiego

  • chory — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, chorzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który cierpi na jakąś chorobę, u którego widać objawy choroby; cierpiący, słaby, chorujący : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciężko chore dziecko …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ciężko — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., ciężkożej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} tak, że coś jest ciężkie, przenosi duży ciężar; mocno obciążony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciężko napakowana walizka. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”