odgrywać
Look at other dictionaries:
odgrywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odgrywaćam, odgrywaća, odgrywaćają, odgrywaćany {{/stl 8}}– odegrać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać utwór na instrumencie muzycznym :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odgrywać — rolę kogoś «udawać kogoś»: Z tej czwórki musiał Kloss wybrać człowieka, który dla Resmanna odegra rolę zdemaskowanego szpiega. Andrzej Zbych, Stawka. Odegrać dużą, ważną itp. rolę (w czymś), odegrać (czynną) rolę (w czymś) zob. rola 2. Odegrać… … Słownik frazeologiczny
odgrywać się – odegrać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} grając, odzyskiwać straty poniesione w grze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Udało mu się odegrać. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odegrać — Odgrywać rolę kogoś «udawać kogoś»: Z tej czwórki musiał Kloss wybrać człowieka, który dla Resmanna odegra rolę zdemaskowanego szpiega. Andrzej Zbych, Stawka. Odegrać dużą, ważną itp. rolę (w czymś), odegrać (czynną) rolę (w czymś) zob. rola 2.… … Słownik frazeologiczny
odegrać — dk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany odgrywać ndk I, odegraćam, odegraćasz, odegraćają, odegraćaj, odegraćał, odegraćany 1. «wykonać utwór muzyczny na instrumencie lub na instrumentach; zagrać coś» Orkiestra… … Słownik języka polskiego
nic — 1. Być niczym «nie mieć znaczenia, nie odgrywać żadnej roli»: (...) stał przed nim w postawie zasadniczej i myślał, że wobec niego jest niczym, pionkiem, którego w każdej chwili można wysłać na front wschodni albo zastrzelić w piwnicy. Andrzej… … Słownik frazeologiczny
rola — 1. Czyjaś rola (jest) skończona «ktoś przestaje się czymś zajmować, nie może lub nie chce podejmować się nowych zadań»: Po tym tańcu wychodzę. Moja rola skończona. Obowiązki służbowe zostały dopełnione (...). A. Libera, Madame. 2. Grać, odegrać… … Słownik frazeologiczny
czynny — czynnynni, czynnynniejszy 1. «wykonujący jakąś czynność; pracujący, działający» Wszyscy byli czynni, krzątali się. ∆ biol. Ciało czynne «ciało organiczne wywołujące reakcję w organizmie żywym» ∆ chem. Pierwiastek czynny «pierwiastek wykazujący… … Słownik języka polskiego
dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… … Słownik języka polskiego
nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… … Słownik języka polskiego
