odizolować

odizolować
dk IV, \odizolowaćluję, \odizolowaćlujesz, \odizolowaćluj, \odizolowaćował, \odizolowaćowany - odizolowywać ndk VIIIa, \odizolowaćowuję, \odizolowaćowujesz, \odizolowaćowuj, \odizolowaćywał, \odizolowaćywany
1. «odosobnić, odłączyć, odseparować»

Odizolować chorego od otoczenia.

Odizolować niebezpiecznego przestępcę.

2. «oddzielić jakieś ciała od ziemi materiałem izolującym, izolatorem»

Odizolować przewodnik od ziemi.

odizolować się - odizolowywać się strona zwrotna czas. odizolować - odizolowywać w zn. 1

Odizolować się od świata, od reszty społeczeństwa.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • odizolowywać się – odizolować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawiać się kontaktu z kimś lub czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odizolować się od ludzi. Odizolować się od hałasu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odizolowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odizolowywaćowuję, odizolowywaćowuje, odizolowywaćany {{/stl 8}}– odizolować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, odizolowywaćluję, odizolowywaćluje, odizolowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nawias — 1. Być, czuć się, pozostawać, znajdować się itp. poza nawiasem czegoś «być, czuć się, pozostawać, znajdować się itp. poza czymś, czuć się zbędnym, nie brać w czymś udziału, być odsuniętym, usuniętym od czegoś»: Znam wyjątkowo sprawną fizycznie… …   Słownik frazeologiczny

  • burta — ż IV, CMs. burtarcie; lm D. burt 1. «boczna ściana, bok albo górna krawędź łodzi, kadłuba statku, okrętu» Lewa, prawa burta. Woda przelewa się przez burtę. Fale tłuką o burty. ∆ Burta w burtę «określenie położenia dwóch statków stojących obok… …   Słownik języka polskiego

  • nawias — m IV, D. u, Ms. nawiassie; lm M. y 1. «znak pisarski, zwykle w kształcie pary łuków (także: każdy z tych łuków), oddzielający wyrazy lub zdania wtrącone albo uboczne wyjaśnienia, uwagi» Otworzyć, zamknąć nawias. Ująć, wziąć coś w nawias. Napisać …   Słownik języka polskiego

  • odciąć — dk Xc, odetnę, odetniesz, odetnij, odciąćciął, odciąćcięła, odciąćcięli, odciąćcięty odcinać ndk I, odciąćam, odciąćasz, odciąćają, odciąćaj, odciąćał, odciąćany 1. «odłączyć, oddzielić coś od czegoś, od całości cięciem» Odciąć gałąź. Odciąć… …   Słownik języka polskiego

  • odgraniczyć — dk VIb, odgraniczyćczę, odgraniczyćczysz, odgraniczyćnicz, odgraniczyćczył, odgraniczyćczony odgraniczać ndk I, odgraniczyćam, odgraniczyćasz, odgraniczyćają, odgraniczyćaj, odgraniczyćał, odgraniczyćany «stać się granicą, przedziałem, oddzielić …   Słownik języka polskiego

  • odgrodzić — dk VIa, odgrodzićdzę, odgrodzićdzisz, odgrodzićgródź (odgrodzićgrodź), odgrodzićdził, odgrodzićdzony odgradzać ndk I, odgrodzićam, odgrodzićasz, odgrodzićają, odgrodzićaj, odgrodzićał, odgrodzićany «oddzielić coś grodząc; być przegrodą» Odgrodzić …   Słownik języka polskiego

  • odosobnić — dk VIa, odosobnićnię, odosobnićnisz, odosobnićnij, odosobnićnił, odosobnićniony odosabniać a. odosobniać ndk I, odosobnićam, odosobnićasz, odosobnićają, odosobnićaj, odosobnićał, odosobnićany «oddzielić kogoś albo coś od otoczenia, odseparować od …   Słownik języka polskiego

  • okrążyć — dk VIb, okrążyćżę, okrążyćżysz, okrąż, okrążyćżył, okrążyćżony okrążać ndk I, okrążyćam, okrążyćasz, okrążyćają, okrążyćaj, okrążyćał, okrążyćany 1. «zatoczyć krąg dookoła kogoś lub czegoś; obejść, objechać coś» Okrążyć dom, plac, skwer. Ptak… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”