okrążyć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}okrążać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okrążać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, okrążaćam, okrążaća, okrążaćają, okrążaćany {{/stl 8}}– okrążyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, okrążaćżę, okrążaćży, okrążaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszając się,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łuk — m III, D. u, N. łukkiem; lm M. i 1. «linia, krzywizna wygięta półkolisto» Łagodny, ostry łuk. Łuk tęczy. Opisać, nakreślić łuk. Zgiąć się, wygiąć się w łuk. Okrążyć, otoczyć łukiem. ∆ anat. Łuki kostne, chrząstkowe albo chrzęstne «kości,… … Słownik języka polskiego
obejść — dk, obejśćjdę, obejśćjdziesz, obejdź, obszedł, obeszła, obeszli obchodzić ndk VIa, obejśćdzę, obejśćdzisz, obejśćchodź, obejśćdził, obejśćdzony 1. «chodząc być kolejno w wielu miejscach w jakimś celu (np. w celu kontroli); zrobić obchód,… … Słownik języka polskiego
obiec — a. obiegnąć dk Vc, obiegnę, obiegniesz, obiegnij, obiegł, obiegnięty, obiegłszy obiegać ndk I, obiecam, obiecasz, obiecają, obiecaj, obiecał, obiecany 1. «biegnąc zatoczyć krąg dokoła czegoś» Zawodnicy obiegli boisko. Konie obiegły dziedziniec,… … Słownik języka polskiego
objechać — dk, objechaćjadę, objechaćjedziesz, objechaćjedź, objechaćał, objechaćany objeżdżać ndk I, objechaćam, objechaćasz, objechaćają, objechaćaj, objechaćał, objechaćany 1. «jadąc okrążyć coś, przejechać wokół czegoś; zbaczając z drogi ominąć jakąś… … Słownik języka polskiego
oblec — I dk XI, obleclokę (obleclekę), oblecleczesz, obleclecz, obleclókł (obleclekł), oblecleczony, obleclókłszy (obleclekłszy) oblekać ndk I, oblecam, oblecasz, oblecają, oblecaj, oblecał, oblecany, przestarz. «ubrać kogoś w coś, włożyć coś na kogoś… … Słownik języka polskiego
oblecieć — dk VIIa, obleciećcę, obleciećcisz, obleciećleć, obleciećciał, obleciećcieli oblatywać ndk VIIIa, obleciećtuję, obleciećtujesz, obleciećtuj, obleciećywał, obleciećywany 1. «przelecieć wokół czegoś, lecąc okrążyć coś» Bociany oblatywały pole. ◊… … Słownik języka polskiego
obleźć — dk XI, obleźćlezę, obleźćleziesz, obleźćleź, obleźćlazł, obleźćlazła, obleźćleźli, obleźćleziony, obleźćlazłszy obłazić ndk VIa, obleźćłażę, obleźćłazisz, obleźćłaź, obleźćłaził 1. «o insektach, robakach: wleźć, wpełznąć na kogoś, na coś; obsiąść … Słownik języka polskiego
oborać — dk IX, oboraćorzę, oboraćorzesz, oboraćorz, oboraćał, oboraćany oborywać ndk VIIIa, oboraćruję, oboraćrujesz, oboraćruj, oboraćywał, oboraćywany «orząc okrążyć coś dookoła; zorać dokoła» Oborać zagon, plac … Słownik języka polskiego
