odwoływać

odwoływać

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • odwoływać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, odwoływaćłuję, odwoływaćłuje, odwoływaćany {{/stl 8}}– odwołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, odwoływaćam, odwoływaća, odwoływaćają, odwoływaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odwoływać się – odwołać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwracać się do kogoś lub czegoś jako instancji rozstrzygającej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odwołać się do Sądu Najwyższego. Odwołać się do prezydenta. Odwoływać się do narodu. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odwołać — dk I, odwołaćam, odwołaćasz, odwołaćają, odwołaćaj, odwołaćał, odwołaćany odwoływać ndk VIIIa, odwołaćłuję, odwołaćłujesz, odwołaćłuj, odwołaćywał, odwołaćywany 1. «skłonić kogoś do odejścia skądś, wywołać z towarzystwa, wziąć na bok, przywołać… …   Słownik języka polskiego

  • apelować — ndk IV, apelowaćluję, apelowaćlujesz, apelowaćluj, apelowaćował, apelowaćowany 1. «zwracać się z odezwą, z apelem do kogoś; odwoływać się» Apelować do kogoś o wyrozumiałość. Apelować do czyjejś dobroci, lojalności. Apelować do społeczeństwa. 2.… …   Słownik języka polskiego

  • rewokować — ndk a. dk IV, rewokowaćkuję, rewokowaćkujesz, rewokowaćkuj, rewokowaćował, rewokowaćowany 1. «odwoływać, odwołać z urzędu» Rewokować ambasadora. Rewokować biskupa. 2. przestarz. «cofać, odwoływać, unieważniać, ogłosić coś jako fałszywe, niebyłe»… …   Słownik języka polskiego

  • anulować — ndk a. dk IV, anulowaćluję, anulowaćlujesz, anulowaćluj, anulowaćował, anulowaćowany «uznawać, uznać coś za nieważne; unieważniać, odwoływać, kasować, znosić» Anulować akt, decyzję, dług, umowę, zarządzenie. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • cofać — ndk I, cofaćam, cofaćasz, cofaćają, cofaćaj, cofaćał, cofaćany cofnąć dk Va, cofaćnę, cofaćniesz, cofaćnij, cofaćnął, cofaćnęła, cofaćnęli, cofaćnięty, cofaćnąwszy 1. «powodować ruch kogoś, czegoś ku tyłowi; posuwać, pociągać wstecz; zawracać»… …   Słownik języka polskiego

  • decyzja — ż I, DCMs. decyzjazji; lm D. decyzjazji (decyzjazyj) «postanowienie, rozstrzygnięcie; uchwała» Nagła, natychmiastowa, nieodwołalna, ostateczna, pochopna, stanowcza, szybka decyzja. Decyzja matki, sądu, władz, zwierzchnika. Cofnąć, odsunąć, odwlec …   Słownik języka polskiego

  • dementować — ndk IV, dementowaćtuję, dementowaćtujesz, dementowaćtuj, dementowaćował, dementowaćowany «ujawniać niezgodność szerzonych wiadomości z prawdą; oficjalnie prostować, odwoływać, zaprzeczać» Dementować fałszywe wieści, krążące opinie, pogłoski.… …   Słownik języka polskiego

  • potwarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «świadome zarzucanie komuś złych czynów przez niego nie popełnionych; fałszywe oskarżenie, oszczerstwo, kalumnia» Niegodna, haniebna potwarz. Rzucać na kogoś potwarze. Odwoływać potwarz …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”