osłabiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, osłabiaćam, osłabiaća, osłabiaćają, osłabiaćany {{/stl 8}}– osłabić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, osłabiaćbię, osłabiaćbi, osłabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłabiać się – osłabić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} osłabiać samego siebie; stawać się słabszym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Osłabiła się drakońską dietą. Wzrok osłabia się na starość. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osłabić — → osłabiać … Słownik języka polskiego
niszczyć — ndk VIb, niszczyćczę, niszczyćczysz, niszcz, niszczyćczył, niszczyćczony 1. «unicestwiać, niweczyć, burzyć, pustoszyć; tępić, wypleniać» Nieprzyjaciel, wojna niszczy kraj. Ustawiczne bombardowania niszczyły miasto. Grad, susza niszczy zasiewy.… … Słownik języka polskiego
śmierć — 1. Biała śmierć a) «narkotyki, zwłaszcza kokaina»: Wobec wynikającego z handlu narkotykami oczywistego zagrożenia życia i zdrowia milionów obywateli, Stany Zjednoczone postanowiły przeznaczyć poważne środki finansnowe za walkę ze źródłem białej… … Słownik frazeologiczny
amortyzować — ndk IV, amortyzowaćzuję, amortyzowaćzujesz, amortyzowaćzuj, amortyzowaćował, amortyzowaćowany 1. «wyrównywać zyskami osiąganymi z użytkowania jakiegoś obiektu, koszt jego wybudowania lub zakupu» Amortyzować inwestycję. 2. «łagodzić, osłabiać… … Słownik języka polskiego
ćmić — ndk VIa, ćmię, ćmisz, ćmij, ćmił 1. ćmiony «osłabiać widoczność, przyciemniać, przyćmiewać, przesłaniać» Mgła ćmi słońce. Łzy ćmią oczy. Przesądy światło ćmiące. (Mickiewicz) ◊ Ćmi w oczach «traci się możność rozróżniania przedmiotów» 2. «palić… … Słownik języka polskiego
drążyć — ndk VIb, drążyćżę, drążyćżysz, drąż, drążyćżył, drążyćżony «robić wgłębienie, żłobić, wydłubywać; wrzynać się w co» Drążyć korytarze podziemne, wykopy. Drążyć szyb. Drążono kanał podziemny. Łódki drążone w pniach drzew. ∆ Drążyć owoce «wyjmować… … Słownik języka polskiego
dudnić — ndk VIa, dudnićnię, dudnićnisz, dudnićnij, dudnićnił 1. «wydawać głuchy odgłos, dźwięczeć głucho; huczeć» Deszcz dudni po dachu. Dudnią koła, kroki po bruku. Pociąg dudni. Ziemia dudni pod stopami. 2. rzad. «grać, mocno uderzając w klawisze;… … Słownik języka polskiego
gasić — ndk VIa, gaszę, gasisz, gaś, gasił, gaszony «powodować, że coś gaśnie, przestaje się palić; przerywać, tłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Gasić ogień, pożar. Gasić lampę, świecę, światło. ∆ Gasić motor, silnik «wyłączać motor,… … Słownik języka polskiego
