- ówdzie
- «w innym miejscu, nie tutaj, gdzie indziej; owdzie»
Tu rosły grusze, ówdzie jabłonie.
◊ Tu i ówdzie «tu i tam, w niektórych miejscach, miejscami, gdzieniegdzie»
Słownik języka polskiego . 2013.
ówdzie
Look at other dictionaries:
owdzie — → ówdzie … Słownik języka polskiego
ówdzie — ówdzie* {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. tu i ówdzie {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tu i ówdzie — {{/stl 13}}{{stl 7}} w różnych, bliżej nieokreślonych miejscach; gdzieniegdzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie miał stałego zajęcia, czasem pracował tu i ówdzie. Tu i ówdzie odzywały się głosy protestu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gdzieniegdzie — «w niektórych miejscach, miejscami, tu i ówdzie» Gdzieniegdzie topniały już śniegi. Gdzieniegdzie tylko zakwitły drzewa owocowe. Na ulicy gdzieniegdzie świeciły się latarnie … Słownik języka polskiego
kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… … Słownik języka polskiego
miejsce — n I; lm D. miejsc 1. «wolna przestrzeń, którą można zająć, zapełnić czymś, gdzie można się zmieścić albo coś umieścić» Wolne miejsce w walizce. Miejsce na książki. Mieć mało miejsca w mieszkaniu. Szafa zabiera dużo miejsca. Chodźcie tu, jest dość … Słownik języka polskiego
owędy — «inną drogą, tamtędy» tylko w wyrażeniu: Tędy (i) owędy «w różnych kierunkach, różnymi drogami, tu i ówdzie, tu i tam» Chodził tędy i owędy … Słownik języka polskiego
tu — 1. «zaimek wskazujący miejsce, gdzie się coś lub ktoś znajduje, gdzie się coś dzieje, odbywa lub ma odbyć» Co tu się dzieje? Skąd tu przyszedłeś? Tu mieszkamy. Gdzie tu są drzwi? ∆ Tu a tu «w jakimś miejscu już wiadomym, którego mówiący bliżej… … Słownik języka polskiego
zaimek — m III, D. zaimekmka, N. zaimekmkiem; lm M. zaimekmki «część mowy, której funkcja znaczeniowa polega na wskazywaniu na przedmioty i ich właściwości w sytuacji mówienia lub w obrębie tekstu, spełniająca funkcje składniowe tych wyrazów, które ona… … Słownik języka polskiego
zakręcić — dk VIa, zakręcićcę, zakręcićcisz, zakręcićkręć, zakręcićcił, zakręcićcony zakręcać ndk I, zakręcićam, zakręcićasz, zakręcićają, zakręcićaj, zakręcićał, zakręcićany 1. częściej dk «obrócić w koło, nadać czemuś ruch obrotowy» Zakręcić korbą. Wiatr… … Słownik języka polskiego
