pochłonąć

pochłonąć
dk Vb, \pochłonąćnę, \pochłonąćniesz, \pochłonąćchłoń, \pochłonąćnął, \pochłonąćnęła, \pochłonąćnęli, \pochłonąćnięty, \pochłonąćnąwszy - pochłaniać ndk I, \pochłonąćam, \pochłonąćasz, \pochłonąćają, \pochłonąćaj, \pochłonąćał, \pochłonąćany
1. «wciągnąć w siebie, wessać do wnętrza; wchłonąć»

Odkurzacz pochłonął kurz z książek.

Urządzenie pochłaniające pyły kominowe.

◊ Coś (np. powódź, pożar, wojna) pochłonęło wiele ofiar «coś (np. powódź, pożar, wojna) spowodowało śmierć, kalectwo wielu ludzi, ruinę wielu rzeczy lub instytucji»
◊ Coś (np. budowa, remont) pochłonęło ogromne sumy, kwoty itp. «coś (np. budowa, remont) pociągnęło za sobą znaczne sumy, wydatki pieniężne»
◊ Jakby go (ją) ziemia pochłonęła «ktoś zniknął bez śladu»
◊ Niech go (cię, ich) piekło pochłonie «rodzaj przekleństwa»
przen.

Pochłonęła go całkowicie praca.

2. «zjeść, wypić coś łapczywie, w dużych ilościach»

Pochłonąć mnóstwo kanapek, kilka butelek wody mineralnej.

◊ Pochłaniać kogoś, coś oczami, wzrokiem «wpatrywać się w kogoś, w coś z zachwytem, pożądliwością»
przen. «odebrać, przyswoić coś chciwie, z upragnieniem»

Pochłonąć masę książek, powieści.

Pochłaniać nowe widoki, wrażenia.

Pochłaniać słowa przemówienia, wykładu.

3. częściej ndk, chem. fiz. «wchłaniać, wiązać chemicznie; absorbować»

Pochłaniać ciepło, gaz, promienie.

Rośliny pochłaniają dwutlenek węgla.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • pochłonąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pochłaniać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pochłonąć — pot. Jakby go (ją, ich itp.) ziemia pochłonęła «ktoś zniknął bez śladu» Pochłaniać kogoś, coś oczami, wzrokiem zob. oko 80 …   Słownik frazeologiczny

  • pochłaniać — → pochłonąć …   Słownik języka polskiego

  • wciągnąć — dk Va, wciągnąćnę, wciągnąćniesz, wciągnąćnij, wciągnąćnął, wciągnąćnęła, wciągnąćnęli, wciągnąćnięty, wciągnąćnąwszy wciągać ndk I, wciągnąćam, wciągnąćasz, wciągnąćają, wciągnąćaj, wciągnąćał, wciągnąćany 1. «ciągnąc, wlokąc wprowadzić kogoś,… …   Słownik języka polskiego

  • zaabsorbować — dk IV, zaabsorbowaćbuję, zaabsorbowaćbujesz, zaabsorbowaćbuj, zaabsorbowaćował, zaabsorbowaćowany 1. «żywo zająć, zainteresować kogoś czymś, pochłonąć całkowicie czyjąś uwagę, myśl; zająć komuś czas» Zaabsorbować kogoś swoimi sprawami. Omawiane… …   Słownik języka polskiego

  • ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… …   Słownik frazeologiczny

  • strawić — dk VIa, strawićwię, strawićwisz, straw, strawićwił, strawićwiony 1. «o organizmie ludzkim lub zwierzęcym: rozłożyć pobrane substancje pokarmowe na prostsze związki, które mogą być wchłaniane i przyswajane przez organizm oraz wykorzystywane w… …   Słownik języka polskiego

  • wchłonąć — dk Vb, wchłonąćnę, wchłonąćniesz, wchłoń, wchłonąćnął, wchłonąćnęła, wchłonąćnięty, wchłonąćnąwszy wchłaniać ndk I, wchłonąćam, wchłonąćasz, wchłonąćają, wchłonąćaj, wchłonąćał, wchłonąćany «wciągnąć w siebie, wessać do wnętrza; pochłonąć,… …   Słownik języka polskiego

  • zawrócić — dk VIa, zawrócićcę, zawrócićcisz, zawrócićwróć, zawrócićcił, zawrócićcony zawracać ndk I, zawrócićam, zawrócićasz, zawrócićają, zawrócićaj, zawrócićał, zawrócićany 1. «zmienić kierunek drogi na przeciwny temu, w którym się szło lub jechało; pójść …   Słownik języka polskiego

  • zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”