- podzielić
- dk VIa, \podzielićlę, \podzielićlisz, \podzielićdziel, \podzielićlił, \podzielićlony - podzielać ndk I, \podzielićam, \podzielićasz, \podzielićają, \podzielićaj, \podzielićał, \podzielićany1. tylko dk «rozłożyć jakąś całość na części, dokonać podziału; rozdzielić, poklasyfikować»
Podzielić majątek, pieniądze między dzieci.
Podzielić jabłko na cztery części.
Podzielić ogród na kwatery.
Podzielić coś równo pomiędzy siebie.
◊ Głosy, zdania są podzielone «głosy, zdania są rozbieżne, niezgodne ze sobą»2. tylko dk, mat. «wykonać dzielenie, wyznaczyć iloraz dwu liczb»Podzielić sto przez pięć, na pięć.
3. «wziąć udział w czymś, przeżyć coś wspólnie z kimś; powziąć taki sam sąd»Podzielić z kimś radości, wrażenia.
Podzielać czyjeś zachwyty, obawy.
Podzielić z kimś jego los.
Podzielać czyjeś przekonania.
Podzielić czyjeś zdanie, mniemanie, czyjś sąd, czyjąś opinię (o czymś).
podzielić się1. «o grupie, zespole: potworzyć (z siebie) mniejsze grupy; rozdzielić się»Harcerze podzielili się na mniejsze oddziały, na dwa obozy.
Goście podzielili się na małe grupki.
2. «zakomunikować coś komuś lub sobie wzajemnie»Podzielić się z kimś nowinami, wiadomościami, wrażeniami.
Podzielić się z kimś doświadczeniem.
3. «rozdzielić, rozdać coś między siebie, dać komuś część czegoś»Podzielić się z kimś zapasami.
Podzielić się z kimś ostatnim kawałkiem chleba.
Bracia podzielili się majątkiem.
∆ rel. Podzielić się opłatkiem, jajkiem «zjeść z kimś po kawałku opłatka (na Boże Narodzenie), po kawałku jajka (w czasie Świąt Wielkanocnych) i złożyć sobie wzajemnie życzenia»4. mat. «pomieścić w sobie jakąś liczbę bez reszty; dać się dzielić bez reszty przez coś»
Słownik języka polskiego . 2013.