- pogodnie
- \pogodnieejprzysłów. od pogodnya) w zn. 1:
Wiatr ustał, zrobiło się cicho, pogodnie.
Słońce zachodziło pogodnie.
b) w zn. 2:Patrzeć pogodnie na świat.
Uśmiechnąć się pogodnie.
Słownik języka polskiego . 2013.
pogodnie
Look at other dictionaries:
pogodnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., pogodnieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. pogodny: Dzień zaczął się pogodnie. Pogodnie przeżyć starość. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… … Słownik frazeologiczny
cicho — ciszej «nie czyniąc hałasu, nie wydając głosu, dźwięku; w sposób ledwie słyszalny, niegłośno» Sprawować się cicho. Chodzić cicho jak kot. Mówić jak najciszej. W domu było cicho. Maszyna cicho pisząca. ∆ Cicho! Cicho, sza! «wykrzyknienie… … Słownik języka polskiego
czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… … Słownik języka polskiego
idyllicznie — «jak w idylli, w stylu idylli; bezkonfliktowo, beztrosko, pogodnie, nastrojowo, sielsko» Idyllicznie piękny, pogodny. Nastroić, usposobić kogoś idyllicznie. Przedstawiać się, przedstawić coś idyllicznie. Żyli zgodnie, niemal idyllicznie … Słownik języka polskiego
jasno — jaśniej 1. «roztaczając lub zawierając dużo światła, blasku; nie ciemno, nie mroczno; widno» Palić się, płonąć, świecić jasno. W pokoju było jasno. Słońce świeci coraz jaśniej. przen. «radośnie, wesoło, beztrosko, pogodnie» Patrzeć jasno w… … Słownik języka polskiego
nastroić — dk VIa, nastroićstroję, nastroićstroisz, nastroićstrój, nastroićstroił, nastroićstrojony nastrajać ndk I, nastroićam, nastroićasz, nastroićają, nastroićaj, nastroićał, nastroićany 1. «strojąc instrument muzyczny, nadać mu właściwy ton; zaczynając … Słownik języka polskiego
niefrasobliwie — «w sposób niefrasobliwy; beztrosko, lekkomyślnie, pogodnie» Zachowywać się, żyć niefrasobliwie. Uśmiechać się niefrasobliwie. Traktować coś (np. jakąś sprawę) niefrasobliwie … Słownik języka polskiego
pięknie — pięknieej 1. przysłów. od piękny a) w zn. 1: Pięknie wyglądać. Ubrać się pięknie. Pokój pięknie przystrojony kwiatami. ∆ Komuś jest pięknie w czymś, z czymś «coś podkreśla czyjąś urodę» ◊ pot. Było, jest, będzie, robi się itp. pięknie «o pogodzie … Słownik języka polskiego
rozanielić — dk VIa, rozanielićlę, rozanielićlisz, rozanielićniel, rozanielićlił, rozanielićlony rozanielać ndk I, rozanielićam, rozanielićasz, rozanielićają, rozanielićaj, rozanielićał, rzad. «nastroić pogodnie, przychylnie do kogoś; wprowadzić w stan… … Słownik języka polskiego
