Poinformować kogoś o czymś.
Być dobrze, źle poinformowanym.
Poinformować się o cenę biletu.
Słownik języka polskiego . 2013.
poinformować (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}informować (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
informować się – poinformować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zdobywać informacje, wiadomości; dowiadywać się czegoś (o czym się wcześniej nie wiedziało) : {{/stl 7}}{{stl 10}}O sprawie informowałem się na policji. Dokładnie poinformować się … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pouczyć — dk VIb, pouczyćczę, pouczyćczysz, pouczyćucz, pouczyćczył, pouczyćczony pouczać ndk I, pouczyćam, pouczyćasz, pouczyćają, pouczyćaj, pouczyćał, pouczyćany 1. «przekazać komuś wiedzę o czymś; nauczyć, objaśnić, poinformować» Pouczyć kogoś o nowych … Słownik języka polskiego
informować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, informowaćmuję, informowaćmuje, informowaćany {{/stl 8}}– poinformować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dostarczać komuś informacji, wiadomości; przekazywać informacje; oznajmiać, wyjaśniać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znać — 1. Dać o sobie znać a) «ujawnić się, zwrócić na siebie uwagę, czasami w przykry dla otoczenia sposób; o zjawisku, tendencji itp.: uzewnętrznić się»: Po kampanii prasowej, jaka się wówczas rozpętała w mediach, gwałciciel przycichł. Dał znowu o… … Słownik frazeologiczny
dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… … Słownik języka polskiego
donieść — dk XI, donieśćniosę, donieśćniesiesz, donieśćnieś, donieśćniósł, donieśćniosła, donieśćnieśli, donieśćniesiony donosić ndk VIa, donieśćnoszę, donieśćsisz, donieśćnoś, donieśćsił, donieśćnoszony 1. «przynieść, dostarczyć do określonego miejsca;… … Słownik języka polskiego
mylnie — mylnieej «niezgodnie z rzeczywistością, błędnie, fałszywie, niewłaściwie» Mylnie poinformować kogoś. Mylnie o czymś sądzić. Mylnie coś sobie tłumaczyć, wyobrażać … Słownik języka polskiego
objaśnić — dk VIa, objaśnićnię, objaśnićnisz, objaśnićnij, objaśnićnił, objaśnićniony objaśniać ndk I, objaśnićam, objaśnićasz, objaśnićają, objaśnićaj, objaśnićał, objaśnićany «uczynić coś jasnym, zrozumiałym dla kogoś; wyjaśnić, wytłumaczyć, poinformować» … Słownik języka polskiego
osobno — «oddzielnie, odrębnie» Mieszkać osobno. Płacić osobno za każdego. Osobno poinformować kogoś o czymś … Słownik języka polskiego
