polubowny

polubowny
«polegający na dobrowolnym porozumieniu między stronami, na załagodzeniu sprzeczności, sporów itp.; kompromisowy, rozjemczy»

Polubowne załatwienie sporu.

Polubowna ugoda.

∆ Sąd polubowny «sąd złożony z osób powołanych na mocy umowy między stronami do rozstrzygnięcia ich sporu majątkowego»
∆ Sędzia polubowny «członek sądu polubownego»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • polubowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} polegający na dobrowolnym uzgodnieniu pomiędzy stronami konfliktu; kompromisowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Polubowne rozstrzygnięcie. Polubowna decyzja. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • arbiter — m IV, DB. arbitertra, Ms. arbitertrze; lm M. arbitertrzy, DB. arbitertrów 1. «osoba decydująca o czymś, rozstrzygająca coś; znawca, autorytet» Arbiter dobrego smaku, elegancji. Wybrać kogoś na arbitra w jakiejś dziedzinie. 2. praw. «rozjemca… …   Słownik języka polskiego

  • koleżeński — koleżeńskiscy «dotyczący kolegi; odnoszący się do kogoś jak kolega; przyjacielski, życzliwy, uczynny» Koleżeńskie zebrania, dyskusje. Koleżeńska przysługa. Stosunki koleżeńskie. Był bardzo koleżeński, nigdy nie odmawiał pomocy. ∆ Sąd koleżeński… …   Słownik języka polskiego

  • kompromisowy — kompromisowywi «oparty na obustronnych ustępstwach, na kompromisie, skłonny do ustępstw; pojednawczy, polubowny, ugodowy» Kompromisowe rozwiązanie sporu. Kompromisowe wyjście z sytuacji. Kompromisowe załatwienie sprawy …   Słownik języka polskiego

  • koncyliacyjny — praw. «pojednawczy, polubowny» Komisja koncyliacyjna. Układy koncyliacyjne. ‹z łac.› …   Słownik języka polskiego

  • pojednawczy — «prowadzący do pojednania, do zgody; skłonny do pojednania; polubowny, rozjemczy» Zrobić pojednawczy krok, gest. Załatwić coś drogą pojednawczą. ∆ praw. Posiedzenie pojednawcze «posiedzenie sądowe w sprawach rozwodowych, w czasie którego sąd… …   Słownik języka polskiego

  • sąd — m IV, D. u, Ms. sądzie; lm M. y 1. «państwowy organ wymiaru sprawiedliwości; zespół sędziów» Sąd apelacyjny, kasacyjny, rewizyjny. Sąd cywilny, karny. Sąd wojewódzki. Sąd dla nieletnich. Prezes sądu. Skład sądu. Wyrok są …   Słownik języka polskiego

  • sędzia — m, D. sędziadziego (sędziadzi), C. sędziadziemu (sędziadzi), B. sędziadziego (sędziadzię), W. sędziadzio, N. sędziadzią, Ms. sędziadzi (sędziadzim); lm M. sędziadziowie, DB. sędziadziów 1. «funkcjonariusz publiczny zawodowo lub niezawodowo… …   Słownik języka polskiego

  • arbiter — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. arbitertrze; lm M. arbitertrzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} rozjemca powołany przez sąd lub strony wiodące spór do rozstrzygnięcia tego sporu; sędzia …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kompromisowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, kompromisowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oparty na wzajemnych ustępstwach; ugodowy, polubowny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kompromisowe załatwianie sporu. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”