Poszerzać wyłom, otwór, szparę, szczelinę w czymś.
Poszerzyć sukienkę.
Ulica poszerza się u wylotu.
Słownik języka polskiego . 2013.
poszerzać się – poszerzyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się szerszym, większym, pojemniejszym; rozszerzać się, rozprzestrzeniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jej suknia za bardzo poszerza się u dołu. Sweter poszerzył się po praniu. Poszerza się znajomość języków obcych. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozszerzyć — dk VIb, rozszerzyćrzę, rozszerzyćrzysz, rozszerzyćszerz, rozszerzyćrzył, rozszerzyćrzony rozszerzać ndk I, rozszerzyćam rozszerzyćasz, rozszerzyćają, rozszerzyćaj, rozszerzyćał, rozszerzyćany 1. «uczynić szerszym, szerokim, powiększyć szerokość,… … Słownik języka polskiego
naddać — dk I, naddaćdam, naddaćdasz, naddaćdadzą, naddaćdaj, naddaćdał, naddaćdany naddawać ndk IX, naddaćdaję, naddaćdajesz, naddaćwaj, naddaćwał, naddaćwany 1. «zszywając dwa brzegi tkaniny nierównej długości, dostosować przez marszczenie brzeg dłuższy … Słownik języka polskiego
ogląd — m IV, D. u, Ms. oglądzie książk. «obejrzenie czegoś; zbadanie naoczne» Ogląd obrazu, postaci, przeszłości, świata, zjawisk. Ogląd bezpośredni, pobieżny, z perspektywy czasu. Poszerzyć, pogłębić ogląd … Słownik języka polskiego
ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… … Słownik języka polskiego
rozkuć — dk Xa, rozkućkuję, rozkućkujesz, rozkućkuj, rozkućkuł, rozkućkuty rozkuwać ndk I, rozkućam, rozkućasz, rozkućają, rozkućaj, rozkućał, rozkućany 1. «uderzając mocno, rozbić okowy, łańcuchy, okucie itp.; uwolnić kogoś ze skuwających go więzów»… … Słownik języka polskiego
rozsunąć — dk Vb, rozsunąćnę, rozsunąćniesz, rozsunąćsuń, rozsunąćnął, rozsunąćnęła, rozsunąćnęli, rozsunąćnięty, rozsunąćnąwszy rozsuwać ndk I, rozsunąćam, rozsunąćasz, rozsunąćają, rozsunąćaj, rozsunąćał, rozsunąćany 1. «odsuwając rozdzielić, rozłączyć… … Słownik języka polskiego
ulica — ż II, DCMs. ulicacy; lm D. ulic 1. «droga wytyczona w mieście, w osiedlu, składająca się z jezdni, przeznaczonej do ruchu kołowego i chodników do pieszego» Główna ulica. Wąska, szeroka, boczna ulica. Ruchliwa, rojna, uczęszczana, odludna,… … Słownik języka polskiego
wypłynąć — dk Vb, wypłynąćnę, wypłynąćniesz, wypłynąćpłyń, wypłynąćnął, wypłynąćnęła, wypłynąćnęli, wypłynąćnąwszy wypływać ndk I, wypłynąćam, wypłynąćasz, wypłynąćają, wypłynąćaj, wypłynąćał 1. «płynąc wydostać się na wolne, przestronne miejsce, na… … Słownik języka polskiego
horyzont — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. horyzontncie {{/stl 8}}{{stl 7}} zakres zainteresowań, wiedzy, zasięg czyichś myśli, idei : {{/stl 7}}{{stl 10}}Horyzont jej zainteresowań był niezwykle szeroki. Człowiek o szerokich horyzontach. Komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
