- potrącenie
- n I1. rzecz. od potrącić.2. lm D. \potrącenieeń«suma odliczona od jakiejś ogólnej należności; suma potrącona»
Potrącenia wyniosły 5% zarobków.
Dochody brutto bez potrąceń.
Słownik języka polskiego . 2013.
potrącenie
Look at other dictionaries:
potrącenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. potrącenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. potrącić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} część odjęta od należności, zwykle z tytułu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
brzęk — m III, D. u, N. brzękkiem; lm M. i 1. «dźwięk wywołany przez uderzenie lub potrącenie przedmiotu, przez szybki ruch skrzydeł owadów itp.» Brzęk kluczy, monet, wybijanych szyb. Brzęk lecącego chrząszcza. 2. → brekinia … Słownik języka polskiego
eskonto — n III, Ms. eskontoncie, blm hand. «w obrocie kredytowym: potrącenie z sumy wypłaconej przed terminem płatności» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
grzybek — m III, D. grzybekbka, B.=D. a. M., N. grzybekbkiem; lm M. grzybekbki 1. zdr. od grzyb Grzybki marynowane, solone. Grzybek pasożytniczy. ◊ pot. Posłać kogoś na grzybki, pójść na grzybki «wyrzucić kogoś, usunąć z jakiegoś stanowiska; zostać… … Słownik języka polskiego
karambol — m I, D. u; lm M. e, D. i «bilard rozgrywany trzema kulami (bilami) na stole bez otworów, przy czym punktowane jest uderzenie bili w dwie pozostałe; także to uderzenie; czerwona kula w bilardzie» przen. «niespodziewane, gwałtowne zderzenie,… … Słownik języka polskiego
nieumyślny — nieumyślnyni «dokonany pomimo woli, wyrządzony niechcący, niezamierzony, nie planowany; mimowolny, przypadkowy» Nieumyślna krzywda. Nieumyślne zabójstwo, potrącenie kogoś … Słownik języka polskiego
szturchaniec — m II, DB. szturchaniecańca; lm M. szturchaniecańce, D. szturchaniecańców «uderzenie, potrącenie, pchnięcie pięścią, łokciem, kułakiem; kuksaniec» Lekki, mocny szturchaniec. Dać komuś szturchańca. Dostać, oberwać od kogoś szturchańca. Rozdawać… … Słownik języka polskiego
zabrząkać — a. zabrzękać dk I, zabrząkaćam, zabrząkaćasz, zabrząkaćają, zabrząkaćaj, zabrząkaćał 1. «wytworzyć brzęk, zwykle przez potrącenie napiętej struny, uderzenie w metalowy, szklany przedmiot itp.; także: zagrać na jakimś instrumencie byle jak, od… … Słownik języka polskiego
dyskonto — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. dyskontoncie, blm, ekon. {{/stl 8}}{{stl 7}} odliczenie z góry przez banki odsetek od weksli (i innych zobowiązań) skupowanych przed terminem płatności {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
