potrzebować

potrzebować
ndk IV, \potrzebowaćbuję, \potrzebowaćbujesz, \potrzebowaćbuj, \potrzebowaćował
1. «odczuwać potrzebę czegoś, musieć korzystać z czegoś; nie móc się obejść bez kogoś, czegoś, pragnąć, chcieć czegoś usilnie; wymagać czegoś»

Potrzebować pieniędzy na życie.

Potrzebować pomocy, opieki, wygód.

Potrzebować czyjejś obecności, czyjegoś uczucia.

Rośliny do rozwoju potrzebują słońca, wilgoci.

2. «musieć (tylko w formie zaprzeczonej)»

Nie potrzebuję się śpieszyć.

Nie potrzebował się nikomu tłumaczyć ze swego postępowania.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • potrzebować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, potrzebowaćbuję, potrzebowaćbuje {{/stl 8}}{{stl 7}} odczuwać potrzebę czegoś, konieczność dysponowania czymś, by móc coś zrobić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Potrzebować wsparcia, pomocy, opieki. Potrzebował czasu na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nie potrzebować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, nie potrzebowaćbuję, nie potrzebowaćbuje {{/stl 8}}{{stl 7}} nie być do czegoś zmuszonym, zobowiązanym; nie musieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie potrzebował tłumaczyć się nikomu. Nie potrzebowała jeszcze podejmować… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • chleb — m IV, D. a, Ms. chlebbie; lm M. y «pieczywo z mąki i wody na drożdżach lub na zakwasie, wyrobione w bochenki; bochenek takiego pieczywa» Chleb biały, czarny, pszenny, żytni, pytlowy. Chleb świeży, czerstwy, wypieczony. Chleb z marmoladą. Kromka,… …   Słownik języka polskiego

  • dwa — + m. nieos. i n; dwaj, dwóch, dwu, m. os.; dwie, ż; DMs. dwóch, dwu, B. m. os. dwóch, dwu, m. nieos. i n dwa, ż dwie, C. dwom, dwu, dwóm, N. m i n dwoma, dwu, ż dwiema, dwoma 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 2» Dwóch, dwu mężczyzn idzie,… …   Słownik języka polskiego

  • domagać się — ndk I, domagać sięam się, domagać sięasz się, domagać sięają się, domagać sięaj się, domagać sięał się 1. «usilnie dopominać się o coś; żądać, wymagać» Domagać się lepszych zarobków. Domagać się ukarania winnych. 2. «niezbędnie potrzebować czegoś …   Słownik języka polskiego

  • gwałt — m IV, D. u, Ms. gwałtłcie; lm M. y 1. «przemoc, bezprawie popełnione z użyciem siły fizycznej lub moralnej» Dokonać gwałtu. Popełnić gwałt. Zadać komuś gwałt. 2. «zmuszenie kobiety siłą do stosunku płciowego; zgwałcenie» Wyrok za gwałt na… …   Słownik języka polskiego

  • matczyny — a. matczyn matczynyni «dotyczący matki, należący do matki, właściwy matce; macierzyński» Matczyny (matczyn) pokój. Matczyna opieka, tkliwość. Matczyne serce. ◊ Trzymać się, czepiać się matczynej spódnicy «być niesamodzielnym, niezaradnym;… …   Słownik języka polskiego

  • niczyj — niczyi, odm. jak przym. 1. «nie należący do nikogo, przez nikogo nie posiadany» Ziemia niczyja. Niczyj pies. 2. «nie dotyczący nikogo; nie pochodzący od nikogo; żaden (używane w zdaniach zaprzeczonych)» Nie potrzebować niczyjej pomocy. Nie ma w… …   Słownik języka polskiego

  • pociecha — ż III, CMs. pociechaesze; lm D. pociechaech 1. «pocieszenie, pokrzepienie ducha, ukojenie» Doznać, zaznać pociechy. Potrzebować, szukać pociechy. Nieść komuś pociechę. Przynosić komuś słowa pociechy. 2. «to, co przynosi ukojenie, zadowolenie,… …   Słownik języka polskiego

  • pomoc — ż VI, DCMs. y 1. blm «praca, wysiłek, działanie (fizyczne lub moralne) podjęte dla dobra innej osoby w celu ulżenia w jej działaniu lub ratowania w niebezpieczeństwie; wspieranie kogoś, pomaganie komuś» Bratnia, sąsiedzka, wzajemna pomoc.… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”