prawdziwość

prawdziwość
ż V, DCMs. \prawdziwośćści, blm
«zgodność z rzeczywistością; bycie prawdziwym; cecha tego, co jest prawdziwe, zgodne z prawdą»

Prawdziwość oskarżenia, zdarzenia, opowieści.

Dowieść prawdziwości czegoś.

Kwestionować, podważyć prawdziwość czegoś.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • prawdziwość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. prawdziwośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} identyczność z prawdą, rzeczywistością; właściwość tego, co realne; wiarygodność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Prawdziwość zeznań. Prawdziwość uczuć. Badać prawdziwość czegoś.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • autentyczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. autentycznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istnienie, zajście czegoś w rzeczywistości; prawdziwość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Autentyczność wydarzeń, uczuć, doświadczeń …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • DonGuralEsko — Background information Birth name Piotr Górny Born March 8, 1980 (1980 03 08) …   Wikipedia

  • DonGURALesko — Piotr Górny (* 8. März 1980 in Posen, Polen), besser bekannt als DonGURALesko, ist ein polnischer Rapper und Songwriter. Er startete seine Karriere 1995 als Mitglied in Gruppen wie Killaz Group, PDG Kartel und K.A.S.T.A …   Deutsch Wikipedia

  • autentyczność — ż V, DCMs. autentycznośćści, blm «prawdziwość, zgodność z rzeczywistością, niewątpliwość, wiarygodność» Autentyczność tekstu. Autentyczność wydarzenia …   Słownik języka polskiego

  • autentyk — m III, D. u, N. autentykkiem; lm M. i «przedmiot autentyczny, oryginał; dokument lub dzieło sztuki, którego prawdziwość została udowodniona» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… …   Słownik języka polskiego

  • dowieść — dk XI, dowieśćwiodę, dowieśćwiedziesz, dowieśćwiedź, dowieśćwiódł, dowieśćwiodła, dowieśćwiedli, dowieśćwiedziony, dowieśćwiedzeni dowodzić ndk VIa, dowieśćdzę, dowieśćdzisz, dowieśćwódź, dowieśćdził, dowieśćdzony 1. «wykazać prawdziwość czegoś,… …   Słownik języka polskiego

  • dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… …   Słownik języka polskiego

  • koherencja — ż I, DCMs. koherencjacji, blm książk. «spójność, spoistość, łączność» Koherencja poglądów, przepisów. Koherencja całości tekstu. Zachodzi koherencja między hasłami a ich realizacją. ∆ filoz. Teoria koherencji «teoria filozoficzna, w myśl której… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”