Procesować się z rodziną, z sąsiadem.
Procesować się o majątek, o spadek, o odszkodowanie.
Procesujące się strony doszły do porozumienia.
Słownik języka polskiego . 2013.
procesować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, procesować sięsuję się, procesować sięsuje się {{/stl 8}}{{stl 7}} prowadzić proces o coś z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Procesować się z sąsiadem o miedzę. Procesować się z firmą ubezpieczeniową. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prawować się — ndk IV, prawować sięwuję się, prawować sięwujesz się, prawować sięwuj się, prawować sięował się przestarz. «prowadzić o coś proces sądowy; procesować się» Prawować się z sąsiadem o grunt … Słownik języka polskiego
prawować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, prawować sięwuję się, prawować sięwuje się, rzad. {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co procesować się: Długo prawować się z kimś o coś. Dziad stracił majątek, bo lubił się prawować. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sądzić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pozywać kogoś do sądu, procesować się z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sądzić się z rodzeństwem o spadek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
procesowanie się — n I rzecz. od procesować się … Słownik języka polskiego
włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć … Słownik języka polskiego
sąd — m IV, D. u, Ms. sądzie; lm M. y 1. «państwowy organ wymiaru sprawiedliwości; zespół sędziów» Sąd apelacyjny, kasacyjny, rewizyjny. Sąd cywilny, karny. Sąd wojewódzki. Sąd dla nieletnich. Prezes sądu. Skład sądu. Wyrok są … Słownik języka polskiego
miedza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 7}} wąski, niezaorany skrawek ziemi, rozdzielający sąsiadujące pola uprawne; granica : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drzewa rosnące na miedzy. Procesować się o miedzę. Zaorać miedzę.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pieniacz — m II, DB. a; lm M. e, D. y «człowiek lubiący się procesować z błahych powodów, zawzięcie się procesujący» … Słownik języka polskiego
