przebaczenie
Look at other dictionaries:
Agnieszka Arnold — is a Polish documentary filmmaker. She compiled two documentaries on the Jedwabne pogrom of Jewish villagers, during World War II, by their Polish neighbors.Films* Miś (1980) Assistant director * Kto ziarno nadziei siał (1993) * Anoszim, noszim,… … Wikipedia
błagać — ndk I, błagaćam, błagaćasz, błagaćają, błagaćaj, błagaćał, błagaćany «prosić usilnie, pokornie» Błagać o przebaczenie, o pomoc, o pozwolenie na co. Błagać litości, przebaczenia, zmiłowania. Błagać (na wszystko), żeby ktoś pomógł … Słownik języka polskiego
kornie — kornieej przysłów. od korny Prosił kornie o przebaczenie … Słownik języka polskiego
łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… … Słownik języka polskiego
pardon — m IV, D. u, Ms. pardonnie, blm daw. «przebaczenie, darowanie winy; na wojnie: darowanie życia» dziś żywe we fraz. Bez pardonu (bić się, wyrzucić kogoś, obejść się z kimś itp.) «nie zważając na nic, nie oszczędzając nic i nikogo (bić się, obejść… … Słownik języka polskiego
prosić — ndk VIa, proszę, prosićsisz, proś, prosićsił, proszony 1. «w grzecznej formie zwracać się do kogoś, by coś uzyskać, otrzymać, wyjednać, by kogoś do czegoś skłonić» Prosić koleżankę do telefonu. Prosić rodzinę do stołu. Prosić o pomoc. Prosić o… … Słownik języka polskiego
przebłagać — dk I, przebłagaćam, przebłagaćasz, przebłagaćają, przebłagaćaj, przebłagaćany przebłagiwać ndk VIIIb, przebłagaćguję, przebłagaćgujesz, przebłagaćguj, przebłagaćiwał, przebłagaćiwany «błaganiem wyjednać przebaczenie; przejednać, przeprosić»… … Słownik języka polskiego
przepraszająco — «prosząc o darowanie winy, o przebaczenie» Uśmiechać się przepraszająco … Słownik języka polskiego
przeprosić — dk VIa, przeprosićproszę, przeprosićsisz, przeprosićproś, przeprosićsił, przeprosićproszony przepraszać ndk I, przeprosićam, przeprosićasz, przeprosićają, przeprosićaj, przeprosićał, przeprosićany «poprosić o darowanie winy, o przebaczenie,… … Słownik języka polskiego
przeproszenie — n I 1. rzecz. od przeprosić. 2. lm D. przeproszenieeń «wyrazy przepraszające; prośba o przebaczenie, o darowanie winy, przewinienia, uchybienia» Nastąpiło przeproszenie i znów zapanowała zgoda. Nie słuchał żadnych przeproszeń. ∆ pot. Z… … Słownik języka polskiego
