- przybranie
- n I1. rzecz. od przybrać.2. lm D. \przybranieań«to, co służy do przystrojenia, upiększenia; coś co ozdabia»
Efektowne przybranie bielizny.
Przybranie przy sukni.
Tort z czekoladowym przybraniem.
Słownik języka polskiego . 2013.
przybranie
Look at other dictionaries:
przybranie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. przybrać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przybranie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przybranieań {{/stl 8}}{{stl 7}} to, czym się ozdabia, upiększa,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
korona — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. koronanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oznaka, symbol władzy królewskiej, przybranie głowy mające postać bogato ozdobionej, złotej obręczy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złota… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
fiok — m III, D. a a. u, N. fiokkiem; lm M. i zwykle w lm, żart. «loki, pukle; pretensjonalne uczesanie, przesadne przybranie głowy kobiecej» Głowa cała w fiokach. ‹wł. z łac.› … Słownik języka polskiego
gala — ż I, DCMs. gali, blm 1. «uroczystość, przyjęcie, bankiet z udziałem oficjalnych osób» Doroczna gala. Garnitur od wielkiej gali. 2. «odświętny, uroczysty strój» Być, wystąpić w pełnej gali. 3. żegl. «dekoracja statku w dni uroczyste banderami,… … Słownik języka polskiego
kamizelka — ż III, CMs. kamizelkalce; lm D. kamizelkalek 1. «część ubrania męskiego, rzadziej kobiecego, zwykle rodzaj krótkiego żakiecika, bez rękawów i kołnierza, noszonego przez mężczyzn pod marynarką, a przez kobiety na bluzce» Biała, pikowa kamizelka. ∆ … Słownik języka polskiego
korona — ż IV, CMs. koronanie; lm D. koronaon 1. «symbol władzy monarchy, zwykle w postaci złotej, bogato zdobionej obręczy, wkładanej na głowę» ∆ Korona pięciopałkowa, hrabiowska, baronowska itp. «wyobrażenie korony na herbach i przedmiotach użytkowych… … Słownik języka polskiego
pętlica — ż II, CMs. pętlicacy; lm D. pętlicaic 1. → pętla w zn. 1, 2, 3. 2. «zapięcie lub naszycie w kształcie pętli stanowiące przybranie, ozdobę dawnych strojów polskich; szamerowanie» … Słownik języka polskiego
pionizacja — ż I, DCMs. pionizacjacji, blm antr. «przybranie pozycji pionowej, która jest podstawową cechą człowieka jako gatunku, różniącą go od wszystkich innych ssaków i ściśle związaną z dwunożnością» Proces pionizacji ciała u przodków człowieka. ∆ med.… … Słownik języka polskiego
podpaść — I dk Vc, podpaśćpadnę, podpaśćpadniesz, podpaśćpadnij, podpaśćpadł, podpaśćpadłszy podpadać ndk I, podpaśćam, podpaśćasz, podpaśćają, podpaśćaj, podpaśćał 1. pot. «zostać podporządkowanym czemuś, objętym czymś» Podpadać pod amnestię. 2. pot.… … Słownik języka polskiego
stroić — ndk VIa, stroję, stroisz, strój, stroił, strojony 1. «ubierać (kogoś) elegancko, starannie, wytwornie; ozdabiać, przystrajać coś» Stroić kogoś w futra i biżuterię. Stroić pannę młodą do ślubu. Stroić choinkę. 2. «stanowić ozdobę, przybranie;… … Słownik języka polskiego
