przyimek

przyimek
m III, D. \przyimekmka, N. \przyimekmkiem; lm M. \przyimekmki
jęz. «wyraz nieodmienny łączący niejednorodne części zdania lub wyrażenia, określający związki podrzędne zachodzące między wyrazami samodzielnymi; rządzi przypadkami wyrazów od niego zależnych, np. do (domu), nad (oknem), w (klasie)»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • przyimek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. przyimekmka {{/stl 8}}{{stl 7}} wyraz nieodmienny, niesamodzielny; łączy się z rzeczownikiem, wymagając odpowiedniego przypadka; wyraża stosunki przestrzenne, czasowe, przyczynowe itp. {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… …   Słownik języka polskiego

  • dla — «przyimek łączący się z dopełniaczem» 1. «tworzy wyrażenia oznaczające cel, skutek osiągalny» Poświęcić się dla dobra ludzi, dla ojczyzny. Robić coś dla przyjemności. Zatrzymać się dla nabrania tchu. 2. «tworzy wyrażenia oznaczające, że ktoś… …   Słownik języka polskiego

  • między — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub ich równoważnikami) w narzędniku lub w bierniku, używany w odniesieniu do sytuacji przestrzennych i czasowych oraz w odniesieniu do stosunków, powiązań łączących ludzi, rzeczy, fakty» a) «kiedy ktoś lub… …   Słownik języka polskiego

  • nad — «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub wyrazami o funkcji rzeczownikowej) w narzędniku lub bierniku» 1. «tworzy wyrażenia lokalizujące coś powyżej jakiegoś przedmiotu lub wskazujące cel przestrzenny» Samolot leciał nad miastem. Lampa wisi nad …   Słownik języka polskiego

  • nade — «przyimek odpowiadający znaczeniowo przyimkowi nad; używany tylko w następujących tradycyjnych połączeniach wyrazowych: nade dniem, nade drzwiami, nade mną, nade wsią, nade wszystko» nade dniem → dzień nade wszystko 1. «bardziej, więcej niż… …   Słownik języka polskiego

  • od — «przyimek łączący się z rzeczownikami w dopełniaczu (rzadko z innymi częściami mowy)» 1. «odnosi się do wyrazów określających przedmioty, z których strony dociera odbierane przez kogoś wrażenie, od których zaczyna się jakaś czynność lub stan»… …   Słownik języka polskiego

  • ode — «przyimek odpowiadający znaczeniowo przyimkowi od; używany tylko w pewnych utartych połączeniach wyrazowych, w położeniu przed zbiegiem niektórych spółgłosek, np. ode mnie» …   Słownik języka polskiego

  • około — «przyimek łączący się z dopełniaczem» a) «wchodzący w skład określeń czasu, miary itp., nadający im charakter przybliżony» Miał około piętnastu lat. Nauka trwała około sześciu miesięcy. Około połowy lipca wyjechał na urlop. b) przestarz.… …   Słownik języka polskiego

  • oprócz — «przyimek łączący się z rzeczownikiem lub zaimkiem w dopełniaczu» 1. «tworzy wyrażenia, w stosunku do których to, o czym mowa w zdaniu, jest uzupełnieniem, dodatkiem, nadwyżką» Oprócz niego byli tam i inni. W pokoju oprócz mebli pełno było bagaży …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”