Przytrafiło mu się nieszczęście.
Opowiedział, co mu się wczoraj przytrafiło.
Taka okazja rzadko się przytrafia.
Słownik języka polskiego . 2013.
stawać się — ndk IX, staję się, stajesz się, stawać sięwaj się, stawać sięwał się stać się dk, stanę się, staniesz się, stań się, stał się 1. «przechodzić stopniowo w inny stan, w inną postać, zmieniać się w kogoś, w coś; zostawać czymś albo jakimś» Stać się… … Słownik języka polskiego
przydarzyć się — dk VIb, przydarzyć sięrzy się, przydarzyć sięrzył się rzad. przydarzać się ndk I, przydarzyć sięrza się, przydarzyć sięają się, przydarzyć sięał się, książk. «stać się, zdarzyć się niespodziewanie; zajść nieprzewidzianie; przytrafić się» Coś się… … Słownik języka polskiego
wydarzyć się — dk VIb, wydarzyć sięrzy się, wydarzyć sięrzył się rzad. wydarzać się ndk I, wydarzyć sięrza się, wydarzyć sięają się, wydarzyć sięał się «stać się, zajść, zdarzyć się, przytrafić się» Wydarzyło się to wczoraj … Słownik języka polskiego
przytrafiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, przytrafiać sięa się, przytrafiać sięają się {{/stl 8}}– przytrafić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przytrafiać sięfi się {{/stl 8}}{{stl 7}} zdarzać się, przydarzyć się; zachodzić, trafiać się : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nawyrabiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} o wielu dziwnych, zaskakujących, niespodziewanych faktach, wydarzeniach: zdarzyć się, przytrafić się, stać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Co to się nawyrabiało przez te kilka lat! Ale się nawyrabiało w tym… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spaść — I dk XI, spadnę, spadniesz, spadnij, spadł, spadłszy spadać ndk I, spaśćam, spaśćasz, spaśćają, spaśćaj, spaśćał 1. «opuścić się szybko z góry na dół; odrywając się od czegoś, tracąc równowagę, zlecieć z góry na dół; opaść w dół» Spadł deszcz,… … Słownik języka polskiego
wypaść — I dk Vc, wypaśćpadnę, wypaśćpadniesz, wypaśćpadnij, wypaśćpadł, wypaśćpadłszy wypadać ndk I, wypaśćam, wypaśćasz, wypaśćają, wypaśćaj, wypaśćał 1. «straciwszy punkt oparcia, spadłszy znaleźć się na zewnątrz czegoś, poza czymś; oddzielić się nagle … Słownik języka polskiego
nadarzyć — dk VIb, nadarzyćrzy, nadarzyćrzył nadarzać ndk I, nadarzyćrza, nadarzyćrzają, nadarzyćrzał «(zwykle z podmiotem: los, przypadek) zesłać, nastręczyć, przynieść (np. coś pożądanego, korzystnego)» Czekał, co los nadarzy. Przypadek mu nadarzył dobrą… … Słownik języka polskiego
nastręczyć — dk VIb, nastręczyćczę, nastręczyćczysz, nastręczyćstręcz, nastręczyćczył, nastręczyćczony nastręczać ndk I, nastręczyćam, nastręczyćasz, nastręczyćają, nastręczyćaj, nastręczyćał, nastręczyćany 1. «nasunąć, podsunąć, dostarczyć» Wypadek… … Słownik języka polskiego
nawyrabiać — dk I, nawyrabiaćam, nawyrabiaćasz, nawyrabiaćają, nawyrabiaćaj, nawyrabiaćał, nawyrabiaćany «zrobić wiele czegoś niezwykłego, dziwnego, złego» Nawyrabiać skandali. nawyrabiać się «o wielu zdarzeniach, faktach dziwnych, niezwykłych, zaskakujących … Słownik języka polskiego
