sformować — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}sformować II {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}formować II {{/stl 33}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sformować się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}formować się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
formować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, formowaćmuję, formowaćmuje, formowaćany {{/stl 8}}– sformować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} organizować coś, tworzyć, powoływać do życia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Formować oddziały wojskowe. Sformować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czwórka — ż III, CMs. czwórkarce; lm D. czwórkarek 1. «cyfra oznaczająca liczbę 4» 2. «stopień szkolny oznaczający ocenę dobrą» Dostać, mieć czwórkę z matematyki. 3. «grupa czterech osób, zwierząt, przedmiotów» Cała czwórka zasiadła do brydża. Uczyli się w … Słownik języka polskiego
odkuć — dk Xa, odkućkuję, odkućkujesz, odkućkuj, odkućkuł, odkućkuty odkuwać ndk I, odkućam, odkućasz, odkućają, odkućaj, odkućał, odkućany 1. «kując sformować, nadać czemuś określony kształt; wykuć» Odkuć pierścień z kruszcu. 2. «kując odbić, odłączyć… … Słownik języka polskiego
odwód — m IV, D. odwódwodu, Ms. odwódwodzie; lm M. odwódwody wojsk. «oddział, oddziały wydzielone jako rezerwa z podstawowego składu wojsk, nie zaangażowane w początkowej fazie walk, przeznaczone do wykonania nagłych zadań wyłonionych w toku walki;… … Słownik języka polskiego
poformować — dk IV, poformowaćmuję, poformowaćmujesz, poformowaćmuj, poformowaćował, poformowaćowany «ustawić w pewnym porządku, uszeregować, sformować wiele czegoś» Poformować oddziały, bataliony, pułki. Poformować szeregi w czworobok. poformować się 1.… … Słownik języka polskiego
uformować — dk IV, uformowaćmuję, uformowaćmujesz, uformowaćmuj, uformowaćował, uformowaćowany 1. «nadać czemuś odpowiedni kształt, odpowiednią formę; ukształtować» Uformować klomb. Uformować z ciasta okrągły placek. 2. «ustawić w pewnym porządku,… … Słownik języka polskiego
złamać — dk IX, złamaćmię, złamaćmiesz, złam, złamaćał, złamaćany 1. «nacisnąwszy, przycisnąwszy, uderzywszy rozdzielić, rozerwać coś na (dwie) części; przełamać, rozłamać» Złamać nartę. Złamać kij, laskę. Złamać pieczęć. Wicher złamał drzewo. Złamana… … Słownik języka polskiego
czwórka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. czwórkarce; lm D. czwórkarek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} cyfra (4, IV itp.) oznaczająca liczbę cztery : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wytatuować sobie czwórkę na ramieniu. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
