Skrytykować czyjeś postępowanie, zachowanie.
Skrytykować czyjąś pracę, wypowiedź.
Skrytykować sztukę teatralną.
Skrytykować kogoś za coś.
Słownik języka polskiego . 2013.
skrytykować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}krytykować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łatka — Przypiąć, przyczepić itp. komuś łatkę, łatę «przypisać komuś złośliwie jakąś ujemną cechę, obmówić kogoś, skrytykować coś»: Był złośliwy i nie pominął żadnej okazji, aby komuś przypiąć łatkę. T. Kwiatkowski, Panopticum. No ale nie chciałem, aby… … Słownik frazeologiczny
ostro — ostrzej 1. «spiczasto, spadzisto, stromo» Ostro zatemperowany ołówek. Ścieżka wznosiła się ostro. ∆ Kuć konia (na) ostro «przybijać podkowy specjalnymi gwoździami o szorstkiej, nierównej powierzchni główek, w celu zapobieżenia ślizganiu się… … Słownik języka polskiego
personalnie — przysłów. od personalny Skrytykować kogoś personalnie. Wystąpić personalnie przeciwko komuś … Słownik języka polskiego
powiedzieć — dk, powiedziećwiem, powiedziećwiesz, powiedziećdzą, powiedziećwiedz, powiedziećdział, powiedziećdzieli, powiedziećdziany 1. «wyrazić coś słowami, w mowie; mówiąc oznajmić coś komuś» Powiedzieć coś głośno, cicho, szeptem, łagodnie, stanowczo,… … Słownik języka polskiego
praca — ż II, DCMs. pracacy; lm D. prac 1. «świadoma, celowa działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych lub kulturalnych, będąca podstawą i warunkiem istnienia i rozwoju społeczeństwa; wykonywany zawód, zajęcie,… … Słownik języka polskiego
przejechać — dk, przejechaćjadę, przejechaćjedziesz, przejechaćjedź, przejechaćał, przejechaćany przejeżdżać ndk I, przejechaćam, przejechaćasz, przejechaćają, przejechaćaj, przejechaćał, przejechaćany 1. «jadąc przebyć jakąś drogę, przestrzeń» Przejechać… … Słownik języka polskiego
przenicować — dk IV, przenicowaćcuję, przenicowaćcujesz, przenicowaćcuj, przenicowaćował, przenicowaćowany przenicowywać ndk VIIIa, przenicowaćowuję, przenicowaćowujesz, przenicowaćowuj, przenicowaćywał, przenicowaćywany «uszyć jakąś część garderoby na nowo,… … Słownik języka polskiego
schlastać — dk I, schlastaćam, schlastaćasz, schlastaćają, schlastaćaj, schlastaćał, schlastaćany a. IX, schlaszczę, schlaszczesz, schlaszcz 1. pot. «mocno opryskać, zachlapać czymś» Samochód schlastany błotem. 2. pot. «zbić mocno, uderzając z rozmachem, ze… … Słownik języka polskiego
uderzyć — dk VIb, uderzyćrzę, uderzyćrzysz, uderz, uderzyćrzył, uderzyćrzony uderzać ndk I, uderzyćam, uderzyćasz, uderzyćają, uderzyćaj, uderzyćał, uderzyćany 1. «zadać cios, raz» Uderzyć kogoś pięścią, dłonią. Uderzyć w twarz, po twarzy, w szczękę. ◊… … Słownik języka polskiego
