Sprowokować awanturę, zamieszki.
Sprowokować kogoś do bójki.
Słownik języka polskiego . 2013.
sprowokować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}prowokować {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prowokować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, prowokowaćkuję, prowokowaćkuje, prowokowaćany {{/stl 8}}– sprowokować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} starać się spowodować lub powodować w sposób zamierzony albo przypadkowy czyjąś reakcję, działanie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
godzina — 1. Czarna godzina a) «okres największych trudności, nieszczęść, kłopotów, zwłaszcza materialnych»: Wpłacam pieniądze do banku, odkładam na czarną godzinę. Viva 18/2000. b) «ostatnie chwile, dni przed śmiercią własną lub kogoś bliskiego»: (...)… … Słownik frazeologiczny
rękawica — 1. książk. Podjąć, podnieść (rzuconą) rękawicę a) «przyjąć wyzwanie na pojedynek» b) «zdecydować się na polemikę z kimś wrogo lub krytycznie nastawionym»: Jakiś zazdrośnik (...) zarzucił mu, że nie stać go na taki dowód odwagi jak wagary. –… … Słownik frazeologiczny
ściągnąć — 1. Ściągnąć kogoś z łóżka «obudzić kogoś i zmusić go do wstania z łóżka»: Żołnierze ściągnęli mnie z łóżka, kazali położyć się twarzą do ziemi, związali mi ręce na plecach. Rzecz 04/04/2000. 2. Ściągnąć komuś kogoś na głowę, na kark, pot. na łeb… … Słownik frazeologiczny
ściągać — 1. Ściągnąć kogoś z łóżka «obudzić kogoś i zmusić go do wstania z łóżka»: Żołnierze ściągnęli mnie z łóżka, kazali położyć się twarzą do ziemi, związali mi ręce na plecach. Rzecz 04/04/2000. 2. Ściągnąć komuś kogoś na głowę, na kark, pot. na łeb… … Słownik frazeologiczny
podpuścić — dk VIa, podpuścićpuszczę, podpuścićcisz, podpuścićpuść, podpuścićcił, podpuścićpuszczony podpuszczać ndk I, podpuścićam, podpuścićasz, podpuścićają, podpuścićaj, podpuścićał, podpuścićany 1. «pozwolić podejść, podjechać, zbliżyć się do czegoś, do … Słownik języka polskiego
próba — ż IV, CMs. próbabie; lm D. prób 1. «badanie mające na celu sprawdzenie jakości, sprawności działania czegoś, np. wytrzymałości materiału; także sprawdzenie prawidłowości działania jakiegoś urządzenia» Próba maszyny, mostu. Próba głosu. Próba siły … Słownik języka polskiego
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego
