Wrodzona szlachetność.
Szlachetność czynu.
Szlachetność czyjegoś charakteru.
Człowiek niezwykłej szlachetności.
Szlachetność kształtów, formy.
Szlachetność linii, rysów (twarzy).
Szlachetność wina.
Szlachetność koni, bydła.
Słownik języka polskiego . 2013.
szlachetność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. szlachetnośćści, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. szlachetny: Szlachetność postępowania. Szlachetność rzadkiej odmiany owoców. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
anielskość — ż V, DCMs. anielskośćści, blm «doskonałość, szlachetność, dobroć, piękno» Anielskość charakteru … Słownik języka polskiego
cnota — ż IV, CMs. cnocie 1. blm «przestrzeganie zasad obowiązującej etyki; zespół dodatnich cech moralnych; prawość, szlachetność, zacność» Bohater wzór cnoty. Człowiek wielkiej cnoty. Iść drogą cnoty. Prawdziwa cnota krytyk się nie boi. (Krasicki) ◊… … Słownik języka polskiego
cnotliwość — ż V, DCMs. cnotliwośćści, blm «szlachetność, prawość, zacność; dziś częściej tylko: czystość, niewinność» Cnotliwość dziewczęca. ◊ żart. Chodząca cnotliwość «o kimś bardzo cnotliwym» … Słownik języka polskiego
cynik — m III, DB. a, N. cynikkiem; lm M. cynikicy, DB. ów 1. «ktoś, kto nie wierzy w szczerość i szlachetność motywów postępowania ludzkiego i wyraża to przez drwiny i sarkazm» 2. filoz. «wyznawca cynizmu jako kierunku filozoficznego» Szkoła cyników.… … Słownik języka polskiego
prawość — ż V, DCMs. prawośćści, blm podn. «charakter człowieka prawego; szlachetność, uczciwość, cnotliwość» Prawość charakteru. Prawość obyczajów, postępowania … Słownik języka polskiego
uwierzyć — dk VIb, uwierzyćrzę, uwierzyćrzysz, uwierz, uwierzyćrzył «dać wiarę czemuś, przyjąć coś za prawdę; zaufać komuś» Uwierzyć w czyjeś słowa, czyimś słowom. Uwierzyć komuś na słowo. Uwierzyć w plotki, w pogłoski. Uwierzyć w czyjąś szlachetność. ◊ Nie … Słownik języka polskiego
wielkoduszność — ż V, DCMs. wielkodusznośćści, blm «bycie wielkodusznym; wspaniałomyślność, szlachetność» Okazać komuś wielkoduszność. Zdobyć się na wielkoduszność … Słownik języka polskiego
wzniosłość — ż V, DCMs. wzniosłośćści, blm «charakter tego, co wzniosłe, wielkość moralna, szlachetność; podniosłość, patetyczność» Wzniosłość uczuć, umysłu, charakteru. Wzniosłość ideałów, porywów. Atmosfera, nastrój wzniosłości … Słownik języka polskiego
anielskość — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. anielskośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} szlachetność, dobroć, doskonałość, łagodność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Anielskość usposobienia, charakteru. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
