Ślamazarny tok akcji.
Ślamazarne tempo przedstawienia.
Słownik języka polskiego . 2013.
ślamazarny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ślamazarnyni, ślamazarnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o człowieku: nienawykły do pośpiechu, wykonujący wszystko powoli, flegmatycznie, wolniej niż należałoby oczekiwać, z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciamajda — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. ciamajdajdzie; lm MB. ciamajdady, D. ciamajdaajd (także: DB. ciamajdadów tylko o mężczyznach) pot. lekcew. «człowiek ślamazarny, nieporadny, nieenergiczny, bezwolny; gapa, ciapa» Ten ciamajda nic nie potrafi … Słownik języka polskiego
ciamajdowaty — ciamajdowatyaci pot. lekcew. «ślamazarny, niezaradny; ciapowaty» Ciamajdowaty maminsynek … Słownik języka polskiego
ciapa — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. ciapapie; MB. ciapapy, D. ciap (także DB. ciapapów tylko o mężczyznach) pot. lekcew. «człowiek ślamazarny, nieenergiczny, nieprzedsiębiorczy; ciamajda» Ten ciapa zawsze się spóźnia … Słownik języka polskiego
ciapowaty — ciapowatyaci pot. lekcew. «ślamazarny, niezaradny» … Słownik języka polskiego
cielę — n IV, D. cielęęcia; lm M. cielęęta; D. cielęląt «małe, młode krowy, łani, sarny i innych przeżuwaczy» ◊ pot. Ostatnie cielę z obory «ostatnia rzecz (z jakiegoś zapasu), zwłaszcza: ostatnie pieniądze» ◊ Chodzić za kimś jak cielę za krową «nie… … Słownik języka polskiego
ciemięga — ż a. m odm. jak ż III, CMs. ciemięgaędze; lm MB. ciemięgagi, D. ciemięgaęg (także DB. ciemięgagów tylko o mężczyznach) pot. «człowiek niezdarny, ślamazarny, ospały, nieenergiczny; niedołęga» … Słownik języka polskiego
fajtłapowaty — fajtłapowatyaci «taki jak u fajtłapy, przypominający fajtłapę; mało energiczny, ślamazarny» Mieć fajtłapowaty wygląd … Słownik języka polskiego
gamajda — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. gamajdajdzie; lm MB. gamajdady, D. gamajdaajd (także gamajdadów tylko o mężczyznach) pot. «człowiek ociężały, powolny, ślamazarny, niezdarny; niedołęga, niedorajda, gamoń» Całkowita gamajda. Kompletny gamajda … Słownik języka polskiego
niemrawiec — m II, DB. niemrawiecwca, W. niemrawiecwcze (niemrawiecwcu); lm M. niemrawiecwcy, DB. niemrawiecwców pot. «człowiek ślamazarny, niezdarny, ospały, ociężały; niedołęga, ciamajda» … Słownik języka polskiego
