śmieszność

śmieszność
ż V, DCMs. \śmiesznośćści
1. blm
«charakter tego, co jest śmieszne, co wywołuje śmiech, co zasługuje na wyśmianie; komiczność, zabawność»

Był systematyczny aż do śmieszności.

Narazić się na śmieszność.

Okryć się śmiesznością.

2. lm D. \śmiesznośćści
«śmieszna rzecz, śmieszna cecha charakteru»

Plotkować o śmiesznościach sąsiadów.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • śmieszność — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. śmiesznośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} bycie śmiesznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Narazić się na śmieszność. Nie bać się śmieszności. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}śmieszność II {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • wystawić się — na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić się na śmieszność, na jakieś nieprzyjemności, drwiny»: Obiad jedliśmy na cienkiej białej porcelanie w kolorowe kwiatki. Noże, widelce i łyżki były ze srebra. W takim bogactwie człowiek nie przywykły nie… …   Słownik frazeologiczny

  • wystawiać się — Wystawić się na pośmiewisko, na drwiny itp. «narazić się na śmieszność, na jakieś nieprzyjemności, drwiny»: Obiad jedliśmy na cienkiej białej porcelanie w kolorowe kwiatki. Noże, widelce i łyżki były ze srebra. W takim bogactwie człowiek nie… …   Słownik frazeologiczny

  • balon — m IV, D. u, Ms. balonnie; lm M. y 1. «statek latający lżejszy od powietrza, bez własnego napędu, składający się z gazoszczelnej powłoki, wypełnionej lekkim gazem; stosowany do badań naukowych, w celach wojskowych i w sporcie» Obserwować lot… …   Słownik języka polskiego

  • cudactwo — n III, Ms. cudactwowie; lm D. cudactwoactw «dziwactwo, śmieszność» Cudactwo przyzwyczajeń. Cudactwo kostiumów …   Słownik języka polskiego

  • frajer — m IV, DB. a, Ms. frajererze; lm M. ci frajererzy, te y, DB. ów 1. posp. «człowiek naiwny, łatwowierny, nie umiejący sobie radzić w potrzebie, dający się łatwo oszukać; nowicjusz, początkujący w jakiejś dziedzinie» Szukać, znaleźć frajera.… …   Słownik języka polskiego

  • komiczność — ż V, DCMs. komicznośćści, blm rzad. «bycie komicznym; zabawność, śmieszność» …   Słownik języka polskiego

  • komizm — m IV, D. u, Ms. komizmzmie, blm «zespół cech jakiejś osoby, sytuacji, zdarzenia, przedmiotu budzących wesołość, rozśmieszających; ujmowanie i przedstawianie czegoś w sposób wywołujący śmiech; śmieszność, zabawność, komiczność» Komizm sytuacyjny… …   Słownik języka polskiego

  • kompromitacja — ż I, DCMs. kompromitacjacji; lm D. kompromitacjacji (kompromitacjacyj) «narażenie siebie lub kogoś innego na wstyd, śmieszność; kompromitowanie (się)» Bać się kompromitacji. Narażać się na kompromitację. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”