targać

targać
ndk I, \targaćam, \targaćasz, \targaćają, \targaćaj, \targaćał, \targaćany - targnąć dk Va, \targaćnę, \targaćniesz, \targaćnij, \targaćnął, \targaćnęła, \targaćnęli, \targaćnięty, \targaćnąwszy
1. «pociągać coś gwałtownym ruchem, z pewną siłą, szarpać; wichrzyć, czochrać (np. włosy, brodę); wprawiać kogoś albo coś w gwałtowny ruch; szamotać»

Wiatr targał gałązkami.

Targnąć za lejce.

Targać kogoś za uszy.

◊ Targać sobie nerwy «denerwować się»
◊ Targa kimś niepokój, gniew «ktoś jest owładnięty niepokojem, gniewem»
2. tylko ndk, pot. «dźwigać, nieść z trudem»

Targać ciężary, walizkę.

3. tylko ndk, techn. «mieszać, oczyszczać, rozluźniać wstępnie bele bawełny na specjalnych maszynach»
∆ Słoma targana «słoma otrzymywana przy młócce w młocarni wąskomłotnej»
4. → targnąć
targać się - targnąć się
1. «pociągać się gwałtownie za coś, szarpać się»

Targać się za czuprynę, za wąsy.

2. «targać, szarpać siebie wzajemnie»
3. częściej ndk, książk. «poruszać się gwałtownie, szarpać się, szamotać»

Pies targał się na łańcuchu.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • targać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, targaćam, targaća, targaćają, targaćany {{/stl 8}}– targnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, targaćnę, targaćnie, targaćnij, targaćnął, targaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • targać — (komuś, sobie) nerwy zob. nerwy 7 …   Słownik frazeologiczny

  • targać się – targnąć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pociągać się samemu za coś (włosy, brodę, ubranie) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Targać się za brodę, za krawat. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • targać — brać …   Słownik gwary warszawskiej

  • szarpać [psuć, targać] sobie nerwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} denerwować się, żyć w stresie, napięciu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Targać sobie nerwy w domu, w pracy. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ciągnąć — ndk Va, ciągnąćnę, ciągnąćniesz, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęła, ciągnąćnęli, ciągnąćnięty (ciągnąćniony) 1. «przesuwać, wlec kogoś, coś; prowadzić, przewozić, przeciągać kogoś, coś z wysiłkiem, trudem, przezwyciężając opór» Ciągnąć… …   Słownik języka polskiego

  • czochrać — ndk I, czochraćam, czochraćasz, czochraćają, czochraćaj, czochraćał, czochraćany 1. «targać, wichrzyć, burzyć, np. włosy, sierść; kudłać» Czochrać ręką czuprynę. Czochrać kudły. 2. «zwykle o zwierzętach: ocierać, trzeć ciało o coś twardego» Koń… …   Słownik języka polskiego

  • czubić się — ndk VIa, czubić siębię się, czubić siębisz się, czub się, czubić siębił się 1. «bić się, targać się nawzajem za czupryny; sprzeczać się, kłócić się» Czubić się z bratem. □ Kto się lubi, ten się czubi. 2. «o ptakach: targać się, wodzić się za… …   Słownik języka polskiego

  • szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • targnąć — dk Va, targnąćnę, targnąćniesz, targnąćnij, targnąćnął, targnąćnęła, targnąćnęli, targnąćnięty, targnąćnąwszy forma dk czas. targać (p.) targnąć się 1. forma dk czas. targać się. 2. «wystąpić agresywnie przeciw komuś lub czemuś, porwać się na… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”